Πέμπτη, 29 Ιουλίου 2010
Μόνον αν περπατήσεις μέχρι τη φωλιά του μπορείς να νιώσεις τον βιότοπο που επιλέγει ο Μαυρόγυπας να φωλιάσει. Αυτό που τον ενδιαφέρει περισσότερο είναι η πολύ απότομη πλαγιά, προκειμένου να απογειώνεται και να προσγειώνεται εύκολα. Και αν αυτή η πλαγιά διαθέτει και πολύ ώριμα δέντρα που μπορούν να στηρίξουν τη φωλιά στην κορυφή τους, τότε μιλάμε για ένα πολύ καλό μέρος για να φτιάξει την φωλιά του ένα ζευγάρι Μαυρόγυπων.
Πέμπτη, 15 Ιουλίου 2010
Διανύουμε ήδη την τέταρτη μέρα που οι συμμετέχοντες στο θερινό πρόγραμμα εθελοντικής εργασίας στη Σούδα συμβάλλουν στην προσπάθειά μας να ζωντανέψει και πάλι ο υγρότοπος της εκβολής Μορώνη.
Δευτέρα, 12 Ιουλίου 2010
Ο Βασιλαετός είναι ένα σπάνιο είδος που η Ελλάδα δεν έχει την τιμή να φιλοξενεί. Συμφωνά με ιστορικές πηγές, ο επιβλητικός Βασιλαετός είχε ισχυρή παρουσία στον Έβρο πριν από 50 περίπου χρόνια. Παρόλα αυτά, λόγω της μείωσης των πεδινών βοσκοτόπων και της μετατροπής τους σε αγροτικές καλλιέργειες, μειώθηκε και η διαθέσιμη τροφή του Βασιλαετού, οπότε σταμάτησε και να φωλιάζει στην περιοχή από το 1992 κι έπειτα. Υπήρξε μια φωτεινή εξαίρεση το 2001, όταν και υπήρξαν αναφορές αναπαραγωγής του είδους αλλά δυστυχώς η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Σήμερα, οι Βασιλαετοί μπορεί να μην φωλιάζουν στον Έβρο αλλά παραμένουν τακτικοί επισκέπτες της περιοχής μας, ιδίως τον χειμώνα. Οι περισσότεροι από αυτούς δε, προέρχονται από τον βουλγάρικο πληθυσμό.
Δευτέρα, 05 Ιουλίου 2010
Νομίζετε ότι δεν έχετε βλάψει ποτέ μια χελώνα Caretta caretta; Κι όμως... Ακόμη κι αν δεν το συνειδητοποιούμε, κάθε φορά που τυχαία ή εσκεμμένα, πετάμε ένα σκουπίδι στη θάλασσα, μπορεί να καταλήξει οπουδήποτε… Αυτό αποδείχτηκε και στην περίπτωση της παραλίας των Σεκανίων στη Ζάκυνθο…
Πέμπτη, 01 Ιουλίου 2010
Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένας ποταμός σε ένα κομμάτι γης που κάποια στιγμή έγινε ένα μεγάλο νησί και το ονόμασαν Εύβοια. Ο ποταμός που παρέμεινε εκεί βαφτίστηκε κι αυτός: τον είπαν Λήλαντα. Γεννήθηκε πολύ πριν τον άνθρωπο και δούλευε επί αιώνες σε συνεργασία με την υπόλοιπη φύση, για το χατίρι μιας κυράς που την έλεγαν Αρμονία. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, ο ποταμός μεγάλωνε και μαζί του μεγάλωνε και το έργο που προσέφερε. Δημιούργησε μια μεγάλη και πολύ εύφορη πεδιάδα και ένα όμορφο δέλτα, στο οποίο έβρισκαν τροφή και καταφύγιο πολλά είδη πουλιών και άλλων ζώων.
Δευτέρα, 28 Ιουνίου 2010
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος κατέφτασε η περίoδος των πελαργών. Τη φετινή χρονιά, έχουμε την τύχη να φιλοξενούμε στον Νομό Έβρου έναν ικανοποιητικό αριθμό πελαργών. Παρόλα αυτά όμως, πολλοί από αυτούς έχουν ανάγκη τη βοήθειά μας, καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις τραυματισμών ή και θανάτων, κυρίως λόγω ηλεκτροπληξίας.
Πέμπτη, 24 Ιουνίου 2010
Στο παρελθόν, οι μικροί ταμιευτήρες νερού κατασκευάζονταν με τέτοιο τρόπο και υλικά ώστε αφομοιώνονταν σε μεγάλο βαθμό από το περιβάλλον που τις φιλοξενούσε. Τέτοια παραδείγματα είναι τα γκιόλια της Λέσβου(φωτο 1) και τα πηγάδια στο οροπέδιο του Ασκύφου στην Κρήτη. Τα έργα αυτά ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με την αρχιτεκτονική της περιοχής και την αισθητική του τοπίου, ενώ σε μικρό χρόνο μετατρέπονταν σε οάσεις για την άγρια πανίδα και χλωρίδα.
Τρίτη, 22 Ιουνίου 2010
Μια ευχάριστη έκπληξη περίμενε το χωριό της Δαδιάς φέτος την άνοιξη. Κάποιοι ιδιαίτεροι επισκέπτες που είχαν να μας τιμήσουν με την παρουσία τους από το 2006, έκαναν φέτος την εμφάνισή τους… Ο λόγος για 4 λευκοπελαργούς, δύο από τους οποίους μάλιστα έφτιαξαν τη φωλιά τους στο κέντρο της Δαδιάς.
Παρασκευή, 18 Ιουνίου 2010
Επιστρέφοντας από την Αθήνα, εντυπωσιασμένη από την έκθεση για τη βιοποικιλότητα του Andrea Bonetti, που διοργάνωσε το WWF και το Μουσείο Ηρακλειδών, αποφάσισα να επιχειρήσω να αποθανατίσω τη μοναδική βιοποικιλότητα της Ζακύνθου. Το εγχείρημα δύσκολο αλλά το αποτέλεσμα υπό συζήτηση αφού η άνοιξη έχει τελειώσει και βρισκόμαστε ήδη στο καλοκαίρι...
Τρίτη, 15 Ιουνίου 2010
Οι καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 στην Πελοπόννησο ήταν μια οδυνηρή εμπειρία για ολόκληρη τη χώρα. Μια εμπειρία που γέννησε την ανάγκη ακόμη εκτενέστερης έρευνας και ακόμη περισσότερων εργαλείων, προκειμένου να μπορούμε να εκτιμήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια το «Μέλλον των Δασών» μας.
Έτσι, τον Μάιο του 2009, 2 χρόνια μετά την τραγωδία της Πελοποννήσου, τετραμελής ομάδα πεδίου, ξεκινήσαμε την απογραφή της μετα-πυρικής βλάστησης στον Νομό Ηλείας, στοιχείο απαραίτητο για τον αρχικό σκοπό της δράσης μας, δηλαδή τη δημιουργία ενός εργαλείου, ικανού να εκτιμήσει την αναμενόμενη αναγέννηση χαλεπίου πεύκης –κυρίαρχου δασικού είδους της Μεσογείου- σε όλη την έκταση του νομού. Ένα χρόνο μετά, η συγκεκριμένη αναφορά έρχεται για να θυμίσει σε όλους μας τόσο την καταστροφική δύναμη της φωτιάς όσο και την ελπίδα που μας χαρίζει η αναγέννηση της φύσης, αν βέβαια την αφήσουμε "στην ησυχία της"...