Δευτέρα, 12 Ιουλίου 2010
Ο Βασιλαετός είναι ένα σπάνιο είδος που η Ελλάδα δεν έχει την τιμή να φιλοξενεί. Συμφωνά με ιστορικές πηγές, ο επιβλητικός Βασιλαετός είχε ισχυρή παρουσία στον Έβρο πριν από 50 περίπου χρόνια. Παρόλα αυτά, λόγω της μείωσης των πεδινών βοσκοτόπων και της μετατροπής τους σε αγροτικές καλλιέργειες, μειώθηκε και η διαθέσιμη τροφή του Βασιλαετού, οπότε σταμάτησε και να φωλιάζει στην περιοχή από το 1992 κι έπειτα. Υπήρξε μια φωτεινή εξαίρεση το 2001, όταν και υπήρξαν αναφορές αναπαραγωγής του είδους αλλά δυστυχώς η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Σήμερα, οι Βασιλαετοί μπορεί να μην φωλιάζουν στον Έβρο αλλά παραμένουν τακτικοί επισκέπτες της περιοχής μας, ιδίως τον χειμώνα. Οι περισσότεροι από αυτούς δε, προέρχονται από τον βουλγάρικο πληθυσμό.
Φέτος, στη Βουλγαρία, έχουν καταγράφει 20 ενεργές φωλιές του Βασιλαετού, ενώ μόνο στην περιοχή που επισκεφτήκαμε κοντά στην πόλη Topolovgrad, δίπλα σχεδόν από τα ελληνικά σύνορα, βρίσκονταν 6 φωλιές. Στις 4 Ιουλίου, η ομάδα του WWF πήρε μέρος στη δράση της ΒSPB (Bulgarian Society for the Protection of Birds), με σκοπό την τοποθέτηση των δορυφορικών πομπών για την τηλεμετρία*, σε δύο ανήλικους Βασιλαετούς. Η πρωτοβουλία είναι μέρος του προγράμματος LIFE + για την προστασία του ανατολικού Βασιλαετού, ο οποίος σύμφωνα και με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας είναι είδος κρισίμως κινδυνεύον.
Το έργο μας, κάθε άλλο παρά εύκολο αποδείχτηκε όμως, αφού η φωλιά των Βασιλαετών βρισκόταν στα ψηλότερα κλαδιά μιας λεύκας. Ο τολμηρός αναρριχητής χρειάστηκε αρκετή ώρα για να καταφέρει να την προσεγγίσει και να μας στείλει τα δύο αετάκια κάτω. Μετά τη ζύγιση και τη μέτρηση των πουλιών, ο εξωτερικός μας συνεργάτης Δημήτρης Βασιλάκης τοποθέτησε έναν πομπό τηλεμετρίας και στα δύο πουλιά. Όταν τελειώσαμε εκείνα γυρίσανε στη φωλιά τους που με υπομονή περίμεναν την επιστροφή των γονιών τους.
Τι είναι η τηλεμετρία;
*Η τηλεμετρία χρησιμοποιείται στη μελέτη της άγριας πανίδας και είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για την παρακολούθηση των απειλούμενων ειδών σε μεμονωμένο επίπεδο. Τα ζώα με πομπούς μπορούν να παρέχουν τη θέση και άλλες βασικές πληροφορίες στους επιστήμονες και τους διαχειριστές. Αυτή η μέθοδος παρακολουθεί τα ζώα και τον ρυθμό της ζωή τους, σχεδόν χωρίς καμία ενόχληση.