Πέμπτη, 09 Σεπτεμβρίου 2010
Οι ομάδες των εθελοντών του EVS ήταν έτοιμες, κάθε μέρα, πριν την ανατολή του ηλίου… Στις 6:00 βρίσκονταν ήδη στο Κέντρο Ενημέρωσης του Φορέα Διαχείρισης του Δέλτα του Έβρου… Δίχτυ, δαχτυλίδια και λοιπός απαραίτητος εξοπλισμός ανά χείρας και το μικρό ταξίδι προς το σημείο δακτυλίωσης ξεκινούσε και φέτος!
Δευτέρα, 06 Σεπτεμβρίου 2010
Ελάχιστα αμόλυντα, από τις ορδές των “πολιτισμένων” ανθρώπων, μέρη έχουν μείνει πλέον στην παραλιακή ζώνη της Κρήτης (αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας). Ο φυσικός πλούτος της χώρας μας απαξιώνεται, στη συνέχεια εκποιείται και “αναπτύσσεται” και τελικά μετατρέπεται σε δομημένο περιβάλλον. Κανένας σχεδιασμός, καμία πρόνοια.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι βέβαια η πρόσφατα καμένη Πρέβελη. Ένα μοναδικό οικοσύστημα που τη δεκαετία του ’30 παραχωρήθηκε από το ελληνικό δημόσιο στην Ι. Μ. Πρέβελη. Στη συνέχεια, τη δεκαετία του ’60, τμήμα του πουλήθηκε σε ιδιώτη, ενώ σήμερα η επιστροφή του στο ελληνικό δημόσιο είναι επιτακτική όσο ποτέ.
Πέμπτη, 02 Σεπτεμβρίου 2010
Μόλις μάθαμε για την καταστροφή του φοινικόδασους του Πρέβελη, αυτού του μοναδικού βιότοπου, σπεύσαμε στην Κρήτη για να αξιολογήσουμε, από κοινού με τους συναδέλφους στο νησί, τις επιπτώσεις της πυρκαγιάς και να προτείνουμε συγκεκριμένα μέτρα στην πολιτεία, με στόχο τη διάσωση του πολύτιμου οικοσυστήματος.
Τετάρτη, 25 Αυγούστου 2010
Περπατώντας μέσα στις στάχτες του φοινικόδασους στην εκβολή του Κουρταλιώτη, στη Μονή Πρέβελης, στην Κρήτη, λίγο μετά την εκδήλωση της πυρκαγιάς, δεν ήταν οι καπνοί που μας έκοβαν την ανάσα... Ήταν οι αναθυμιάσεις της ανεπάρκειας, της άγνοιας, της αδιαφορίας, της απληστίας και κυρίως της ανοησίας.
Παρασκευή, 20 Αυγούστου 2010
Οι περισσότεροι έχουμε δει αυτό το υπέροχο φυτό που φυτρώνει στις αμμώδεις παραλίες της Ελλάδας. Τα κάτασπρα και ευωδιαστά λουλούδια του βγαίνουν το κατακαλόκαιρο, εν μέσω των «ιερών» μπάνιων του λαού. Πόσο ιερά είναι όμως αυτά τα μπάνια; Η ανάγκη των διακοπών, μας δίνει άραγε το δικαίωμα να αδιαφορούμε και να καταστρέφουμε απειλούμενα φυτά , όπως τα θαλασσόκρινα;
Τετάρτη, 18 Αυγούστου 2010
Αντίθετα από ό, τι θα περίμενε κανείς, είναι σπάνιες οι φορές που τα μέλη της ερευνητικής ομάδας για την προστασία των νησιωτικών υγροτόπων επιστρέφουν από το πεδίο ικανοποιημένα.
Δευτέρα, 16 Αυγούστου 2010
Στην τελευταία επίσκεψη στα Σεκάνια, στις αμμοθίνες, ψηλά δηλαδή στην παραλία και δίπλα σε μία περιοχή με έντονη αμμοθινική βλάστηση, ανακαλύψαμε μια φωλιά της περσινής περιόδου περιτυλιγμένη από ρίζες φυτών. Βρισκόταν στην επιφάνεια ως ένα ενιαίο συσσωμάτωμα με τα αυγά να διακρίνονται... Αυγά που μάλλον δύσκολα θα είχαν καταφέρει να εκκολαφθούν αφού είχαν «ριζώσει». Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού τα αυγά αποτελούν πηγή τροφής, θρεπτικών συστατικών και υγρασίας για το ριζικό σύστημα φυτών που γειτνιάζουν με τις φωλιές.
Πέμπτη, 12 Αυγούστου 2010
Ένας βουβόκυκνος στην Κρήτη είναι πάντα ένα μαγευτικό όσο και σπάνιο θέαμα... Πόσο μάλλον όταν είναι κοπάδι!
Ένα από τα ωραιότερα και μεγαλύτερα υδρόβια πουλιά της χώρας μας, οι βουβόκυκνοι είναι χειμερινοί επισκέπτες σε μεγάλους υγροτόπους της Βόρειας και Δυτικής Ελλάδας, ενώ κάποιοι μικροί πληθυσμοί τους φωλιάζουν κυρίως σε υγροτόπους της Μακεδονίας. Παρόλα αυτά όμως, σε μεγάλες βαρυχειμωνιές, πετάνε ακόμα νοτιότερα φτάνοντας μέχρι και την Κρήτη, δίνοντάς μας έτσι την ευκαιρία να θαυμάσουμε την ομορφιά και την επιβλητικότητά τους.
Παρασκευή, 06 Αυγούστου 2010
Όποια στιγμή κι αν στρέψεις το βλέμμα σου προς τον ουρανό της Θράκης, είναι σίγουρο ότι θα αντικρίσεις κάποιον φτερωτό ταξιδιώτη. Δεν είναι μυστικό άλλωστε ότι πολλά είδη αρπακτικών πουλιών επιλέγουν αυτό το μέρος για τις «βόλτες» τους. Πλούσια σε τροφή αλλά και σε σημεία για φώλιασμα, με κατάλληλο ανάγλυφο και ιδανικές ανεμολογικές συνθήκες, η Θράκη αποτελεί ίσως τον παράδεισό τους. Ο άνεμος της Θράκης είναι δώρο εξ’ ουρανού, τόσο για τα πουλιά που τα βοηθά να διανύουν μεγάλες αποστάσεις χωρίς σπατάλη ενέργειας, αλλά και για τον άνθρωπο που παράγει ηλεκτρική ενέργεια με ανεμογεννήτριες.
Τετάρτη, 04 Αυγούστου 2010
Για ακόμη μια χρονιά βρεθήκαμε στο πανηγύρι των Μπεκτατσήδων στο οροπέδιο Χίλια… Για ακόμη μια χρονιά οι αγρότες της ορεινής Ροδόπης μας περίμεναν για να τους ενημερώσουμε για την προστασία των σπάνιων γυπών… Για ακόμη μια χρονιά απολαύσαμε τους πεντανόστιμους λουκουμάδες και τους εντυπωσιακούς – αν μη τι άλλο – αγώνες πάλης…
Το συγκεκριμένο πανηγύρι συγκεντρώνει τους κατοίκους των πομάκικων οικισμών της ορεινής Ροδόπης σε ένα οροπέδιο με το τοπωνύμιο Χίλια και γίνεται στο πλαίσιο μιας θρησκευτικής και παραδοσιακής εορτής των Κιζιλμπάσηδων, μιας μουσουλμανικής αίρεσης, απόγονων του μοναστικού τάγματος των Μπεκτασήδων.