Τρίτη, 15 Ιουνίου 2010

Οι καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 στην Πελοπόννησο ήταν μια οδυνηρή εμπειρία για ολόκληρη τη χώρα. Μια εμπειρία που γέννησε την ανάγκη ακόμη εκτενέστερης έρευνας και ακόμη περισσότερων εργαλείων, προκειμένου να μπορούμε να εκτιμήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια το «Μέλλον των Δασών» μας.

Έτσι, τον Μάιο του 2009, 2 χρόνια μετά την τραγωδία της Πελοποννήσου, τετραμελής ομάδα πεδίου, ξεκινήσαμε την απογραφή της μετα-πυρικής βλάστησης στον Νομό Ηλείας, στοιχείο απαραίτητο για τον αρχικό σκοπό της δράσης μας, δηλαδή τη  δημιουργία ενός εργαλείου, ικανού να εκτιμήσει την αναμενόμενη αναγέννηση χαλεπίου πεύκης –κυρίαρχου δασικού είδους της Μεσογείου-  σε όλη την έκταση του νομού. Ένα χρόνο μετά, η συγκεκριμένη αναφορά έρχεται για να θυμίσει σε όλους μας τόσο την καταστροφική δύναμη της φωτιάς όσο και την ελπίδα που μας χαρίζει η αναγέννηση της φύσης, αν βέβαια την αφήσουμε "στην ησυχία της"...

http://www.youtube.com/watch?v=z98kVnbaP1o

Η ημέρα ξεκινούσε νωρίς το πρωί με τις πρώτες δειγματοληψίες να βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη, προτού ο ήλιος μετατραπεί σε «πηγή μαρτυρίου». Ο δεύτερος γύρος δειγματοληψιών πραγματοποιείτο απογευματινές ώρες, ενώ ο ερχομός της νύχτας σήμαινε αναγκαστικά και τη λήξη των εργασιών.

Δυστυχώς, κάποιες φορές η έναρξη της εργασίας στο πεδίο ήταν αδύνατη, μιας και μια σειρά απρόβλεπτων συμβάντων (όπως έντονη κλίση πλαγιάς, κομμένοι δασικοί δρόμοι, υποψήφιες δειγματοληπτικές επιφάνειες μετατρεμμένες σε καλλιέργειες, καταρρακτώδεις βροχές κτλ.) ξεπερνούσε κατά πολύ τον αρχικό σχεδιασμό και τις δυνατότητές μας.

Ένα μήνα μετά, η εργασία πεδίου ολοκληρώθηκε κι έδωσε τη θέση της στην –εκ του γραφείου πλέον- ανάλυση των δεδομένων. Πλέον η αναφορά του μοντέλου έχει ολοκληρωθεί και απομένει η κοινοποίηση των αποτελεσμάτων στους αρμόδιους δασικούς φορείς αλλά και στο ευρύτερο κοινό.