Παρασκευή, 30 Νοεμβρίου 2012
Στη γη των αρπακτικών, οι λέξεις αρχίζουν να στερούνται της αξίας και του νοήματός τους… Εκεί που σμίγει το πράσινο με όλα τα χρώματα της φθινοπωρινής παλέτας, ο φωτογραφικός φακός αποδεικνύεται «τυφλός» και τα μέσα καταγραφής ανίσχυρα.
Τρίτη, 27 Νοεμβρίου 2012
Η φύση δεν σου επιτρέπει να πλησιάσεις εύκολα τη φωλιά του Ασπροπάρη… Ο μικρός αυτός γύπας φροντίζει να χτίζει τις φωλιές του στα πιο απόμακρα σημεία, σε απόκρημνους βράχους… Η γη των αρπακτικών, η Δαδιά, του προσφέρει αυτές ακριβώς τις γωνίες, μακριά από την αδιακρισία των ανθρώπων.
Πέμπτη, 15 Νοεμβρίου 2012
Να ξεπερνάς τον φόβο σου και τον εαυτό σου… Να αγγίζεις τα όρια σου, να τα ανακαλύπτεις και να τα σπας… Να ανεβάζεις την αδρεναλίνη στα ύψη, εκεί περίπου που φτάνει και το σώμα… Να τολμάς πράγματα που ίσως να μην φανταζόσουν ποτέ… Να γραπώνεσαι από τη μαγεία των επιβλητικών βράχων των Μετεώρων και να κατακτάς την κορυφή και πολλά περισσότερα που δεν χωρούν σε λέξεις… Πώς σχετίζεται όμως μια αναρρίχηση στα μαγευτικά Μετέωρα με τη δουλειά μας για την προστασία του ασπροπάρη, του μαυρόγυπα και των υπόλοιπων αρπακτικών; Μα ακριβώς γιατί η αφορμή για να ασχοληθώ με την αναρρίχηση ήταν αρχικά η ανάγκη μας να φτάνουμε στις φωλιές των ασπροπάρηδων στις γωνιές των βράχων ή των μαυρόγυπων στα ψηλά δέντρα.
Δευτέρα, 29 Οκτωβρίου 2012
Μέσα στους τόμους υλικού τεκμηρίωσης για τις μοναδικές αξίες της ελληνικής φύσης, στεκόμαστε σε μια σημαντική δουλειά για τα «Τα 32 πιο σημαντικά δάση της Ελλάδας», ένα εκ των οποίων ήταν το «Στρατωνικό Χαλκιδικής».
Με αφορμή τη μάχη που δίνεται από κατοίκους της Χαλκιδικής κατά των μεταλλείων χρυσού, η αποτύπωση της οικολογικής αξίας της περιοχής «Στρατωνικό Χαλκιδικής» (περιοχή που έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000) μας δίνει μια εικόνα των σημαντικών οικοσυστημάτων που απειλούνται και στο γειτονικό δάσος των Σκουριών.
Παρασκευή, 12 Οκτωβρίου 2012
Όταν πίνεις τον καφέ σου στο μπαλκόνι, μπορεί να δεις πολλά πράγματα… Κίνηση στον δρόμο, όποια θέα σου ‘χει λάχει, ανθρώπους στη βόλτα τους ή στη βιασύνη τους για τις δουλειές… Το τελευταίο πράγμα όμως που περιμένεις, είναι να γίνεις μάρτυρας της προσθαλάσσωσης ενός μαυρόγυπα…
Πέμπτη, 27 Σεπτεμβρίου 2012
Όταν μετράς τα καμένα σαν να μετράς τις πληγές σου, δεν αρκεί να θάβεσαι στην στάχτη τους… Το βασανιστικό αλλά και μοναδικό ωφέλιμο ερώτημα είναι: «Τι πρέπει να γίνει την επόμενη μέρα;»
Τετάρτη, 26 Σεπτεμβρίου 2012
Η αρχή έγινε με μικρές αποστάσεις των τριών έως έξι χιλιομέτρων… Κοντινές ή μακρινές εκπαιδευτικές πτήσεις με στόχο το μεγάλο ταξίδι προς τον Νότο. Με την εκπαίδευση, μηνιαίας διάρκειας να έχει ολοκληρωθεί, η αναχώρηση ορίστηκε για τις 9 Σεπτεμβρίου 2012, 7:00 πμ ώρα Ελλάδας και τα στοιχεία πτήσης παρέμεναν άγνωστα, μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Ο Λεύκιππος δεν είναι ένας νέος πιλότος αερογραμμών αλλά ένας νεαρός ασπροπάρης, τον οποίο δακτυλιώσαμε στις 7 Αυγούστου, στο Εθνικό Πάρκο δάσους Δαδιάς, τοποθετώντας και έναν δορυφορικό πομπό, προκειμένου να αντλήσουμε τα απαραίτητα στοιχεία, στο πλαίσιο του προγράμματος LIFE: «Η επιστροφή του Ασπροπάρη».
Τρίτη, 18 Σεπτεμβρίου 2012
Είμαστε ο Κάρλος και η Λιζ, ορνιθολόγοι από την Ισπανία και τη Γαλλία αντίστοιχα. Βρισκόμαστε για ακόμη μια φορά στο δάσος της Δαδιάς , γεμάτοι ενθουσιασμό για τη μαγική αυτή γωνιά του πλανήτη που ήδη γνωρίζουμε και αγαπάμε. Πριν 6-7 χρόνια συνεργαστήκαμε ξανά με το πρόγραμμα του WWF στη Δαδιά. Επιστρέψαμε εκ νέου για να καταγράψουμε τις επικράτειες των ημερόβιων αρπακτικών πουλιών και να εκτιμήσουμε τις αλλαγές των πληθυσμών τους από το 2005 και μετά, όπου και έγινε η τελευταία απογραφή.
Πέμπτη, 13 Σεπτεμβρίου 2012
Βρεθήκαμε πάνω στα βουνά της Ροδόπης, στη σκιά των Θρακικών μετεώρων, κάτω από τις φυλλωσιές των δρυοδασών, ανάμεσα στους εναπομείναντες βοσκούς, τα σκυλιά και τα κοπάδια τους.
Αναζητούσαμε ίχνη του "άκμπαμπα", του Ασπροπάρη, όπως τον φωνάζουν οι ντόπιοι βοσκοί, τόσο στο τοπίο αλλά κυρίως στη μνήμη και τη γνώση όσων ακόμη ζουν εκεί.
Τρίτη, 11 Σεπτεμβρίου 2012
Στην Ελλάδα υπάρχει ήδη από τον Ιούνιο του 2012 ένα προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ ΑΑΠ 229/19.06.2012) για τους μικρούς νησιωτικούς υγρότοπους, σύμφωνα με το οποίο: «..εντός των ορίων των μικρών νησιωτικών υγροτόπων, απαγορεύονται οι επιχωματώσεις και η απόρριψη στερεών και υγρών αποβλήτων, ενώ ο έλεγχος τήρησης των διατάξεων του παρόντος διατάγματος αποτελεί ευθύνη των χωρικά αρμοδίων αρχών της Κεντρικής και Αποκεντρωμένης Διοίκησης, των ΟΤΑ».
Στην Ελλάδα υπάρχει ήδη το σύστημα της γαλάζιας σημαίας για την επιβράβευση των καλύτερων παραλιών. Μία διάκριση που προϋποθέτει όμως την πλήρη συμμόρφωση με μια σειρά αυστηρών κριτηρίων που αφορούν στον περιοδικό καθαρισμό από σκουπίδια, καθώς και στην περιβαλλοντική διαχείριση κάθε περιοχής.