Παρασκευή, 12 Οκτωβρίου 2012
Όταν πίνεις τον καφέ σου στο μπαλκόνι, μπορεί να δεις πολλά πράγματα… Κίνηση στον δρόμο, όποια θέα σου ‘χει λάχει, ανθρώπους στη βόλτα τους ή στη βιασύνη τους για τις δουλειές… Το τελευταίο πράγμα όμως που περιμένεις, είναι να γίνεις μάρτυρας της προσθαλάσσωσης ενός μαυρόγυπα…
Η επιχείρηση διάσωσης σε εξέλιξη... - Φωτ. Χρήστος Δραγόζης
Κι όμως, αργά το απόγευμα του προηγούμενου Σαββάτου, ο Γιάννης Φακριάδης, περιβαλλοντολόγος από τον Φορέα Διαχείρισης του Δέλτα του Έβρου, στεκόταν στο μπαλκόνι του στην Αλεξανδρούπολη, όταν είδε τη χαμηλή πτήση ενός μαυρόγυπα, ο οποίος κατευθυνόταν προς τη θάλασσα. Η αντίδρασή του άμεση. Βρέθηκε στο λιμάνι σε χρόνο ρεκόρ και με τη βοήθεια του Νέστορα, ερασιτέχνη ψαρά, ανέβηκαν στη βάρκα και έσωσαν τον νεαρό μαυρόγυπα, ο οποίος παρά τον λανθασμένο «διάδρομο προσγείωσης» που είχε επιλέξει, σώθηκε και δεν πνίγηκε.
Ο νεαρός μαυγρόγυπας "αντέχει" εντός θάλασσας στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης - Φωτ. Χρήστος Δραγόζης
Την ώρα που κος Φακριάδης έβλεπε τον μαυρόγυπα σε καθοδική πορεία προς τη θάλασσα, μας ενημέρωσε άμεσα, ταυτόχρονα σχεδόν με την έναρξη της επιχείρησης διάσωσης. Η έκπληξή μας ήταν τεράστια! Έχουν σημειωθεί διάφορα περιστατικά με νεαρά όρνια στην Ελλάδα που έχουν προσεγγίσει, κατά τα πρώτα τους φτερουγίσματα μακριά από τη φωλιά τους, πυκνοκατοικημένες περιοχές, ταράτσες σπιτιών κλπ… Ποτέ όμως δεν είχαν σημειωθεί αντίστοιχα περιστατικά για μαυρόγυπα και έτσι δεν φανταζόμασταν ότι θα υπήρχε κάποιος θα κατέληγε στην Αλεξανδρούπολη και μάλιστα στη θάλασσα.
Είναι η πρώτη φορά που βιώνουμε προσθαλάσσωση μαυρόγυπα στην περιοχή... - Φωτ. Χρήστος Δραγόζης
Όπως είναι φυσικό, κινηθήκαμε αστραπιαία… Κατεβήκαμε γρήγορα από τη Δαδιά στην Αλεξανδρούπολη για να συλλέξουμε και να περιθάλψουμε το πουλί, σύμφωνα με τις οδηγίες του κέντρου περίθαλψης ΑΝΙΜΑ. Τον μεταφέραμε στη Δαδιά, τον φροντίσαμε και αφού διαπιστώσαμε ότι ήταν καλά, τον απελευθερώσαμε στον ειδικό χώρο τροφοδοσίας γυπών μετά από 2 ημέρες
Κι όμως, η περιπέτειά του δεν είχε τελειώσει… Το πιο όμορφο επιμύθιο, το κρατούσε σαν έκπληξη η οικογένεια του Νέστορα, του ερασιτέχνη ψαρά, χωρίς τον οποίο ο νεαρός μαυρόγυπας ίσως να είχε διαφορετικό τέλος. Προθυμοποιήθηκε όχι μόνο να περισυλλέξει το πουλί από τη θάλασσα, αλλά και να «υιοθετήσει» το πουλί δίνοντας και το όνομα του γιού του «Ευθύμη».
Με τέτοιους φίλους και πνευματικούς γονείς, ο Ευθύμης θα έχει σίγουρα καλύτερη τύχη. Καλά ταξίδια λοιπόν Ευθύμη… και μακριά από τις θάλασσες!
ΥΓ: Ευχαριστούμε πολύ τον λιμενικό υπάλληλο Δραγόζη Χρήστο που μας παραχώρησε τις φωτογραφίες.