Παρασκευή, 11 Δεκεμβρίου 2015
18,815 λέξεις, 50 αγκύλες (σημεία διαφωνίας), 13 επιλογές. Αυτό είναι σε αριθμούς, το νέο σχέδιο συμφωνίας που κατατέθηκε αργά το βράδυ της Πέμπτης από τον επικεφαλής των διαπραγματεύσεων, Γάλλο υπουργό Εξωτερικών Laurent Fabius. Η μεγάλη καθυστέρηση έδωσε τροφή για σενάρια πολιτικού αδιεξόδου, τα οποία ευτυχώς δεν επιβεβαιώθηκαν, καθώς το νέο κείμενο περιέχει πολύ λιγότερα σημεία διαφωνίας σε σύγκριση με αυτό της Τετάρτης (50 vs 361).
Το μεγάλο νέο είναι ο νέος μακροπρόθεσμος στόχος που φαίνεται να «κλειδώνει» σε «πολύ κάτω από τους 2oC συγκριτικά με τα προβιομηχανικά επίπεδα και με κάθε προσπάθεια να περιοριστεί η άνοδος της θερμοκρασίας στους 1,5oC». Πρόκειται για επιλογή, στην κυριολεξία, της μέσης λύσης από τις τρεις που υπήρχαν στην προηγούμενη εκδοχή του κειμένου. Δεν παύει όμως να αποτελεί ένα πολύ σημαντικό βήμα προόδου στη μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή καθώς θα αναγκάσει την ανθρωπότητα να λάβει πολύ πιο φιλόδοξα μέτρα από αυτά που κατέθεσαν 186 κράτη ως εθνικές συνεισφορές (ΙNDCs) στην COP21.
Συμβιβασμός επίσης υπήρξε στη διατύπωση για τις μειώσεις εκπομπών που απαιτούνται για να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος για τη συγκράτηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Από τη μία έφυγε από το τραπέζι ως επιλογή η πολύ γενικόλογη διατύπωση, αλλά από την άλλη, εξαφανίστηκαν οι ποσοτικοί στόχοι μείωσης εκπομπών και οι σχετικές ημερομηνίες. Επίσης, μπορεί να παρέμειναν τα «ελαφρυντικά» που αναγνωρίζονται στις αναπτυσσόμενες χώρες αλλά ταυτόχρονα έφυγε και η ξεκάθαρη αναφορά που υπήρχε για ανάληψη του μεγαλύτερου βάρους στη μείωση των παγκόσμιων εκπομπών από τις ανεπτυγμένες χώρες (παρά το γεγονός ότι η Κίνα που δεν συγκαταλέγεται στις ανεπτυγμένες χώρες έχει με διαφορά το μεγαλύτερο μερίδιο παγκοσμίως εδώ και χρόνια).
Flickr-Joe Price
Σαφής πρόοδος υπήρξε στο ακανθώδες ζήτημα της χρηματοδότησης. Τα $100 δις αποτελούν πλέον το ελάχιστο ετήσιο ποσό που θα κινητοποιείται από τις ανεπτυγμένες χώρες για το μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή σε αναπτυσσόμενες χώρες, για την περίοδο μετά το 2020. Σε αυτή τη χρηματοδότηση θα συμμετέχουν, εθελοντικά μόνο, οι πιο ισχυρές αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία, γεγονός που αντικατοπτρίζει μια διπλωματική νίκη των τελευταίων, καθώς η εναλλακτική λύση της συμμετοχής όλων των χωρών μέσω μιας κοινά συμφωνημένης φόρμουλας εξαφανίστηκε από το κείμενο της συμφωνίας. Παρά τη διαφαινόμενη νίκη, οι μεγάλες αναπτυσσόμενες χώρες φαίνεται να επιμένουν σε ακόμα χαλαρότερη συμμετοχή στη χρηματοδότηση ενώ εξακολουθούν να αντιστέκονται σθεναρά και στη θέσπιση ενός ενιαίου και διαφανούς συστήματος αναφοράς των κλιματικών επιδόσεων κάθε κράτους. Ελάχιστη πρόοδος σημειώθηκε το τελευταίο 24ωρο στο λεγόμενο ζήτημα της «διαφάνειας», το οποίο θεωρούν απολύτως κρίσιμο για μια ισχυρή συμφωνία η ΕΕ και οι ΗΠΑ.
Ανοιχτό παραμένει το θέμα των «απωλειών και ζημιών» χωρίς να έχει ακόμα βρεθεί η χρυσή τομή ανάμεσα στην αναγκαία βοήθεια που πρέπει να δοθεί στις πιο αδύναμες χώρες οι οποίες ήδη έχουν δεχτεί πλήγματα από την κλιματική αλλαγή, και τον φόβο για δικαστικές διαμάχες στα διεθνή δικαστήρια ανάμεσα σε αυτές τις χώρες και τις ανεπτυγμένες, που είναι αδιαμφισβήτητα οι κυρίως υπεύθυνες για τη σημερινή κλιματική πραγματικότητα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση (προφανώς χωρίς την υποστήριξη της Ελλάδας) φαίνεται να χάνει τη μάχη για να συμπεριληφθούν στη συμφωνία δεσμεύσεις περιορισμού των εκπομπών στη ναυτιλία και την αεροπλοΐα. Οι τομείς αυτοί αντιπροσωπεύουν το 5% των παγκόσμιων εκπομπών σήμερα με ιδιαίτερα ανησυχητικές, ισχυρά αυξητικές τάσεις.
Το Σάββατο στις 9.00 το πρωί τα σπουδαία…