Δευτέρα, 22 Νοεμβρίου 2010

«Αν δεν δράσουμε άμεσα για να αντιστρέψουμε τις συνθήκες που έχουν φέρει την Τίγρη στο χείλος του αφανισμού, θα εξαφανιστεί από την άγρια φύση μέχρι το 2022, την επόμενη Χρονιά της Τίγρης». Με αυτήν τη δραματική, όσο και ρεαλιστική, έκκληση απευθύνθηκε ο Γενικός Διευθυντής του WWF, Τζιμ Ληπ, στους εκπροσώπους των 13 χωρών που συναντώνται αυτές τις μέρες στην Αγ. Πετρόπουλη, προκειμένου να συζητήσουν το μέλλον του εμβληματικού αυτού αιλουροειδούς.

Οι αξιωματούχοι των 13 χωρών που φιλοξενούν ακόμη άγριους πληθυσμούς τίγρεων (Μπαγκλαντές, Μπουτάν, Καμπότζη, Κίνα, Ινδία, Ινδονησία, Λάος, Μαλαισία, Μιανμάρ, Νεπάλ, Ταϋλάνδη, Βιετνάμ και Ρωσία) καλούνται να διαλέξουν μεταξύ οριστικής εξαφάνισης ή διπλασιασμού του συνολικού πληθυσμού του είδους των τίγρεων μέχρι το 2022. Η έγκριση από πλευράς τους, του Παγκόσμιου Προγράμματος για την επανάκαμψη της Τίγρης, θα αποτελέσει μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη. Το 12ετές αυτό πρόγραμμα στοχεύει στην προστασία των ενδιαιτημάτων των τίγρεων, καθώς και στην εξάλειψη της λαθροθηρίας και του παράνομου εμπορίου τους, παράγοντες που αποτελούν και τις βασικότερες απειλές για το είδος.

Παρόλα αυτά όμως, ο κ. Ληπ τόνισε χαρακτηριστικά ότι η υλοποίηση του συγκεκριμένου οράματος δεν είναι εφικτή χωρίς την απαραίτητη χρηματοδότηση και ισχυρή πολιτική βούληση: «Οι 13 χώρες που βρίσκονται σήμερα εδώ δεν μπορούν να τα καταφέρουν μόνες τους. Η παγκόσμια κοινότητα οφείλει να υποστηρίξει αυτήν την προσπάθεια, παρέχοντας και οικονομική υποστήριξη […]Η επιτυχία εξαρτάται από την πολιτική βούληση. Χωρίς αυτήν, οι τίγρεις θα αφανιστούν».

Πέραν όμως των παραπάνω, η αποδοχή και υποστήριξη των προτεινόμενων μέτρων από τις τοπικές κοινωνίες είναι κομβικής σημασίας. Οι κάτοικοι των συγκεκριμένων περιοχών πρέπει να αντιληφθούν ότι η σωτηρία της τίγρης αποτελεί μέρος και της δικής τους ευημερίας. «Η σωτηρία της τίγρης συνεπάγεται τη διάσωση δασών και πολλών άλλων ειδών. Την ίδια στιγμή όμως, προστατεύεις ουσιαστικά τα ίδια τα θεμέλια των τοπικών κοινοτήτων. Η οικονομία τους είναι άμεσα εξαρτώμενη από την τροφή, το πόσιμο νερό και τις υπόλοιπες ύλες που εξασφαλίζουν από αυτά τα δάση», τονίζει ο κ. Ληπ.

Μέχρι την Τετάρτη 24/11, όταν και αναμένεται να ολοκληρωθούν οι εργασίες της Συνόδου Κορυφής στην Αγ. Πετρούπολη, κρίνεται εν πολλοίς το μέλλον του πλέον εμβληματικού αιλουροειδούς στον πλανήτη. Η στάση μας απέναντι στην Τίγρη μπορεί να αποτελέσει και το σημείο καμπής για την αλλαγή της στάσης μας απέναντι σε ολόκληρο τον βιολογικό πλούτο που μας περιβάλλει.

Το WWF για τις Τίγρεις

Το WWF παγκοσμίως έχει εστιάσει τις προσπάθειές του στη διάσωση του μαγευτικού αυτού αιλουροειδούς. Στόχος μας, μέσα από την εκστρατεία Tx2, είναι ο διπλασιασμός του αριθμού των ατόμων του είδους μέχρι το 2022, το επόμενο Έτος της Τίγρης! Πρόκειται για έναν στόχο ρεαλιστικό, μονάχα εάν συστρατευτούμε όλοι προς αυτήν την κατεύθυνση.

Στην Ελλάδα, το WWF Ελλάς λειτουργεί το πρόγραμμα συμβολικής υιοθεσίας, υποστηρίζοντας τις διεθνείς προσπάθειες διάσωσης της Τίγρης. Αν θέλετε να συμμετάσχετε ακόμη πιο ενεργά στην προστασία του μοναδικού αυτού είδους, μπορείτε να υιοθετήσετε άμεσα μια Τίγρη και να συμβάλλετε στην προστασία της!

Οι Τίγρεις σήμερα

Οι τίγρεις εξαφανίζονται. Μόλις 3.200 άτομα έχουν απομείνει στην άγρια φύση, νούμερο που αντιστοιχεί στο μόλις 3% του πληθυσμού τους πριν από 100 χρόνια. Η εξάπλωσή τους παγκοσμίως έχει συρρικνωθεί στο 7% της ιστορικής της έκτασης.

Σήμερα, υπάρχουν μόνο13 χώρες που φιλοξενούν το μοναδικό αυτό είδος, ενώ αν η γεωγραφική του εξάπλωση είχε παραμείνει ίδια, όπως πριν από έναν αιώνα, οι «οικοδέσποινες χώρες» θα έφταναν τις 25.

Οι αιτίες που έχουν φέρει την τίγρη στο χείλος του αφανισμού είναι δεδομένες. Η λαθροθηρία συνεχίζει να αποτελεί τη βασικότερη απειλή, καθώς τα κόκαλα και άλλα μέρη του σώματος της τίγρης πωλούνται ως συστατικά για παραδοσιακά ασιατικά φάρμακα (κυρίως στην Κίνα), ενώ και το δέρμα αποτελεί πλέον προϊόν προς εκμετάλλευση.

Παράλληλα, οι πληθυσμοί της τίγρης πλήττονται και από την αυξανόμενη συρρίκνωση και κατακερματισμό των ενδιαιτημάτων τους. Η μη βιώσιμη ή ακόμη και παράνομη υλοτομία, η μετατροπή δασών σε φυτείες ή αγροτικές εκτάσεις, η κατασκευή δρόμων και γενικά οι αλλαγές στις χρήσεις γης αποτελούν τον βασικότερο λόγο για αυτήν την εξέλιξη. Αν σε αυτά προσθέσει κανείς τις δασικές πυρκαγιές, την απώλεια ειδών – θηραμάτων αλλά και το γεγονός ότι πλέον η Τίγρη εξαπλώνεται σε κάποιες από τις πλέον πυκνοκατοικημένες πριοχές της Γης, αντιλαμβάνεται τη ζοφερή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί.