Τρίτη, 14 Δεκεμβρίου 2010

Σημαντικό βήμα για την επιδίωξη της ορθολογικής και βιώσιμης διαχείρισης των υδάτινων πόρων, αποτελεί η πρόσφατη κύρωση από την Ελλάδα της παγκόσμιας Σύμβασης του ΟΗΕ για τα υδατορεύματα (UN Watercourses Convention). Η κύρωση από πλευράς της χώρας μας δίνει νέα ώθηση στις παγκόσμιες προσπάθειες για τη μείωση των συγκρούσεων και την προώθηση της κοινής διαχείρισης ποταμών και λιμνών που σχηματίζουν ή διασχίζουν διεθνή σύνορα.

«Το νερό είναι ένα αγαθό που πολύ συχνά διαπερνά τα σύνορα και δημιουργεί υποχρεώσεις αλλά και ευκαιρίες για την ανάπτυξη γόνιμων συνεργασιών μεταξύ των λαών. Η προώθηση των διακρατικών συνεργασιών στα θέματα νερού αποτελεί σταθερό προσανατολισμό της χώρας μας, στην οποία περίπου το 25% των επιφανειακών νερών προεκτείνεται σε ή προέρχεται από γειτονικές χώρες. Η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα υδατορεύματα μαζί με την Οδηγία-πλαίσιο για τα Νερά της Ευρωπαϊκής Ένωσης δημιουργούν το απαραίτητο υπόβαθρο και αποτελούν σημείο αναφοράς για την προώθηση των επιμέρους διακρατικών συμφωνιών, που με πρωτοβουλία της Ελλάδας έχουν συναφθεί με την Αλβανία και την πΓΔΜ (Πρέσπες), την Τουρκία (Έβρος) και τη Βουλγαρία (Νέστος, Στρυμώνας, Άρδας, Έβρος)», δήλωσε η Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Τίνα Μπιρμπίλη.

Η συγκεκριμένη Σύμβαση εγκρίθηκε πριν από 13 χρόνια, με τη συντριπτική πλειοψηφία των κρατών μελών του ΟΗΕ. Ωστόσο, δεν έχει ακόμη τεθεί σε ισχύ, καθώς δεν έχει συμπληρωθεί ο απαραίτητος αριθμός (35) των χωρών που την έχουν κυρώσει παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί τους τελευταίους μήνες. Καθώς η Γαλλία έχει εκφράσει την πρόθεσή της για κύρωση της Σύμβασης, αναμένεται ότι μετά την επικύρωση και από την Ελλάδα, θα προχωρήσει σύντομα στις απαραίτητες ενέργειες για την ενεργή προώθησή της εντός και εκτός Ευρώπης. Άλλες χώρες που έχουν επικυρώσει τη σύμβαση πρόσφατα είναι η Νιγηρία, τον Σεπτέμβριο, η Γουινέα-Μπισάο, τον Μάιο ενώ στις επόμενες μέρες αναμένεται στον κατάλογο των χωρών να προστεθεί και η Μπουρκίνα Φάσο.

Σύμφωνα με τον Βαγγέλη Κωνσταντιανό, Εκτελεστικό Γραμματέα του GWP στη Μεσόγειο, η πρωτοβουλία της Ελλάδας θα πρέπει να ενθαρρύνει άλλες ευρωπαϊκές, αλλά και τις γειτονικές χώρες να προσχωρήσουν στη Σύμβαση για τα υδατορεύματα. Από την πλευρά του, ο Δρ. Φάντι Κομέρ, Πρόεδρος του Μεσογειακού Δικτύου Οργανισμών Διαχείρισης Λεκάνης Απορροής (MENBO), τονίζει ότι η κύρωσή της από την Ελλάδα είναι ένα πολύ αξιόλογο βήμα και καταλήγει: «Αναμένουμε την άμεση θέση σε ισχύ της Σύμβασης, η οποία θα ενισχύσει σημαντικά την ειρήνη και τις βέλτιστες πρακτικές συνεργασίας μεταξύ των Μεσογειακών χωρών που μοιράζονται λεκάνες απορροής ποταμών».

«Η κύρωση της Σύμβασης, όπως και άλλες πρόσφατες πρωτοβουλίες της Ελλάδας για την προώθηση διακρατικών συνεργασιών σε θέματα διαχείρισης των υδάτων είναι αναμφίβολα αξιοσημείωτη και ενθαρρυντική. Ελπίζουμε ότι η Ελλάδα θα δείξει την ίδια συνέπεια κατά την υλοποίηση μιας ολοκληρωμένης εθνικής πολιτικής υδάτων στο αμέσως επόμενο διάστημα», δήλωσε ο Δημήτρης Καραβέλλας, Γενικός Διευθυντής του WWF Ελλάς.

Η ευρεία αποδοχή και στήριξη της Σύμβασης ενθαρρύνεται από την Παγκόσμια Πρωτοβουλία για την Σύμβαση του ΟΗΕ για τα υδατορεύματα, με επικεφαλής τις οργανώσεις WWF, Green Cross, Global Water Partnership (Παγκόσμια Σύμπραξη για το Νερό), IHP-HELP Center for Water Law, Policy and Science (υπό την αιγίδα της UNESCO), και πολλούς άλλους εταίρους.

Περισσότερες πληροφορίες:
Ιόλη Χριστοπούλου, Υπεύθυνη Πολιτικής για το Φυσικό Περιβάλλον, WWF Ελλάς, Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.; 210-3314893

Σημειώσεις προς συντάκτες:

Η Σύμβαση για τις χρήσεις διεθνών υδατορευμάτων πλην εκείνων που αφορούν τη ναυσιπλοΐα (Σύμβαση ΟΗΕ για τα υδατορεύματα) υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1997. Η Ελλάδα ήταν ανάμεσα στις 38 χώρες που είχαν τότε υποστηρίξει την ολοκλήρωση της Σύμβασης και ανάμεσα στις 103 που ψηφίσαν υπέρ της υιοθέτησής της. Η Ελλάδα κύρωσε τη Σύμβαση με το ν. 3876/2010 (ΦΕΚ Α'159/ 20.9.2010).

Ως διεθνές εργαλείο, η Σύμβαση διατυπώνει γενικές αρχές, οι οποίες συμμορφώνονται πλήρως με το αυστηρότερο πλαίσιο που θέτουν τόσο η Σύμβαση της Οικονομικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Ευρώπη για την Προστασία και Χρήση Διασυνοριακών Ποταμών και Διεθνών Λιμνών (UNECE Water Convention, 1992), την οποία η Ελλάδα έχει κυρώσει, όσο και η Οδηγία-πλαίσιο για το Νερό της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2000/60/ΕΚ).

Συγκεκριμένα, η Σύμβαση:

• είναι το μοναδικό διεθνές νομικό εργαλείο που κωδικοποιεί τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των χωρών σε σχέση με την προστασία, διαχείριση και αειφορική χρήση των διασυνοριακών υδάτων.
• επιδιώκει το διάλογο, την αλληλοενημέρωση και τη διακρατική συνεργασία
• παρέχει σαφή κατεύθυνση για την υιοθέτηση και εφαρμογή ουσιαστικών διμερών ή πολυμερών συμφωνιών που αποσκοπούν στην συνεργασία μεταξύ χωρών που μοιράζονται υδάτινους πόρους
• θεσπίζει τη δίκαιη και εύλογη χρήση των διεθνών υδάτων με τρόπο που να εξασφαλίζει την προστασία τους
• ορίζει διαδικασίες για την τακτική ανταλλαγή στοιχείων και πληροφοριών μεταξύ χωρών καθώς και διαδικασίες ειδοποίησης σχετικά με τα προγραμματιζόμενα μέτρα που ενδεχομένως έχουν δυσμενείς συνέπειες, καθιστώντας νομικά δεσμευτική την υποχρέωση αποφυγής πρόκλησης σημαντικής περιβαλλοντικής βλάβης.

Περισσότερες πληροφορίες για τη Σύμβαση (στα αγγλικά):