Πέμπτη, 15 Ιουνίου 2006

{mosimage}Αθήνα, 15-06-2006: Καμία ουσιαστική πρόοδος για την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στη χώρα μας δεν έχει πραγματοποιηθεί μέσα στο διάστημα ενός χρόνου, σημειώνει το WWF Ελλάς. Αυτό προέκυψε από την πρώτη ετήσια επικαιροποίηση της έκθεσης «Δεσμεύσεις χωρίς εφαρμογή: η περιβαλλοντική νομοθεσία στην Ελλάδα».

Σύμφωνα με την αρχική έκθεση που παρουσιάστηκε τον Μάιο του 2005,  η έλλειψη πολιτικής βούλησης, η διαφθορά και η έλλειψη διαφάνειας, η ελλιπής στελέχωση των αρμόδιων υπηρεσιών και η απουσία ικανού μηχανισμού ελέγχων είναι οι βασικοί «ένοχοι» για την κακή εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στη χώρα μας. Τα αίτια αυτά δυστυχώς δεν έχουν αντιμετωπιστεί από τους αρμόδιους φορείς, και συνεχίζουν να υποσκάπτουν κάθε προοπτική ορθής εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας.

Οι βασικότερες παραβάσεις που διαπιστώθηκαν αφορούν τη νομοθεσία για τη ρύπανση της ατμόσφαιρας και τη διαχείριση των αποβλήτων. Το σημαντικότερο όμως έλλειμμα αφορά την παντελή αδιαφάνεια στο επίπεδο της λήψης αποφάσεων που σχετίζονται με το περιβάλλον, ευθύνη που βαραίνει κυρίως το ΥΠΕΧΩΔΕ.

Κατά την τελευταία χρονιά η μοναδική πρόοδος που σημειώθηκε ήταν η εξαιρετικά καθυστερημένη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο δέκα Κοινοτικών Οδηγιών, για εννέα όμως από τις οποίες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε ήδη ξεκινήσει διαδικασία παραπομπής στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ). Ταυτόχρονα, η προθεσμία ενσωμάτωσης για άλλες δέκα Οδηγίες έχει λήξει. Επίσης, μέσα στον τελευταίο χρόνο εκδόθηκαν πέντε καταδικαστικές αποφάσεις κατά της Ελλάδας από το ΔΕΚ, ενώ μόνο σε μια από αυτές η Ελλάδα επέδειξε συμμόρφωση.

Σαφέστατα, η ενσωμάτωση των οδηγιών είναι μια χρονοβόρα διαδικασία, η οποία δεν μπορεί να ολοκληρωθεί από τη μια ημέρα στην άλλη. Αποτελεί όμως πάγια τακτική των ελληνικών κυβερνήσεων, να συμμορφώνονται με το κοινοτικό δίκαιο κυρίως υπό την απειλή καταδίκης από το ΔΕΚ. Η προετοιμασία για ουσιαστική ενσωμάτωση επιβάλλεται να γίνεται όχι αποσπασματικά και ευκαιριακά, αλλά στο πλαίσιο μιας συνολικής εθνικής στρατηγικής για το περιβάλλον, η οποία όμως είναι πανταχού ... απούσα.

Όπως τονίζει η Θεοδότα Νάντσου, συντονίστρια περιβαλλοντικής πολιτικής της οργάνωσης, «η στάση της κυβέρνησης δεν είναι μόνο αδιάφορη, αλλά και εχθρική απέναντι στα ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος. Η περιβαλλοντική αναλγησία του αρμόδιου Υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ, αλλά και οι σχετικές δηλώσεις στελεχών της Κυβέρνησης, δεν αφήνουν πλέον καμία αμφιβολία για το ότι το περιβάλλον θεωρείται ανασταλτικός παράγοντας για την ανάπτυξη, και όχι συγκριτικό πλεονέκτημα, της χώρας. Η στάση αυτή εκδηλώνεται κυρίως στο πλαίσιο της νέας συνταγματικής αναθεώρησης και την πρόθεση για τροποποίηση του άρ. 24 του Συντάγματος για το περιβάλλον και των σχετικών διατάξεων για το ρόλο του ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου», καταλήγει η Θεοδότα Νάντσου.

Η μόνη ίσως σταθερά θετική εξέλιξη είναι η συνεχιζόμενη παραγωγή σημαντικής νομολογίας για την προστασία του περιβάλλοντος από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Με μια σειρά από αποφάσεις για το φυσικό περιβάλλον, το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας έχει δικαίως αναδειχθεί ως ο κυριότερος εγγυητής της περιβαλλοντικής νομιμότητας στην Ελλάδα, προκαλώντας συχνά την οργισμένη αντίδραση μελών της Κυβέρνησης.

Διαβάστε τις εκθέσεις του 2006 και 2005 στην ηλεκτρονική σελίδα: http://politics.wwf.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=450&Itemid=302

Για περισσότερες πληροφορίες:
Θεοδότα Νάντσου, Συντονίστρια περιβαλλοντικής πολιτικής WWF Ελλάς, Tηλ.: 210-3314893, 6977-075345, Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.