Τρίτη, 01 Φεβρουαρίου 2005

Η 2η Φεβρουαρίου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων. Στην περίπτωση όμως της Ελλάδας μάλλον θα πρέπει να μιλάμε για παγκόσμια ημέρα μνήμης των ελληνικών υγροτόπων.

Οι εννέα από τους δέκα ελληνικούς υγρότοπους που προστατεύονται βάσει της Συνθήκης Ραμσάρ βρίσκονται σε οικτρή κατάσταση. Ας θυμηθούμε σήμερα την Κορώνεια που πρόσφατα ήρθε στο προσκήνιο λόγω του μαζικού θανάτου χιλιάδων υδρόβιων πουλιών, ενώ πρόπερσι έσβησε από τον χάρτη λόγω της κακοδιαχείρισης των νερών της. Ή μήπως το Δέλτα Έβρου, όπου σε μια μέρα καταγράφηκαν 1000 αυτοκίνητα λαθροκυνηγών, ενώ ενοικιάζονται σε λαθροθήρες περίπου 300 αυθαίρετα μπάγκαλοουζ; Δεν ξεχνάμε όμως και το Μεσολόγγι που έχει μετατραπεί σε τεράστιο σκουπιδότοπο γεμάτο με αυθαίρετα. Ή μήπως να μετρήσουμε τις καταγγελίες για υποβάθμιση των ελληνικών υγροτόπων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για κάποιες από τις οποίες η χώρα μας παραπέμπεται ήδη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο; Ο μόνος υγρότοπος Ραμσάρ που επιμένει, σε πείσμα των καιρών, είναι η Πρέσπα που κρατιέται ζωντανή χάρη στις προσπάθειες της τοπικής κοινωνίας και περιβαλλοντικών οργανώσεων, όπως η Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών και το WWF Ελλάς.

Αυτή όμως η καταστροφική αντίληψη ότι οι υγρότοποι είναι αναλώσιμοι δεν ισχύει μόνο για τις περιοχές Ραμσάρ. Η εκτροπή του Αχελώου, ένα έργο ντροπή για τη «σύγχρονη» Ελλάδα του 2005, ξανάρχεται στο προσκήνιο υπό το πρίσμα των αγροτικών κινητοποιήσεων. Για αυτό το μνημειώδες παράδειγμα κακοδιαχείρισης των υδατικών πόρων αναμένεται σύντομα να ανακοινωθεί η τρίτη κατά σειρά ακυρωτική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Κινούμενη όμως στον ρυθμό μιας στείρας και λαϊκιστικής  αντίληψης, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ τείνει να κωφεύει και να εξαγγέλλει εκ νέου το έργο. 

Όπως δείχνουν τα στοιχεία του WWF Ελλάς, τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι υγρότοποι είναι ανθρωπογενούς προέλευσης: μείωση της έκτασής τους προς όφελος καλλιεργούμενων εκτάσεων ή δόμησης, αλλαγή στο υδρολογικό καθεστώς τους (από φράγματα και εντατική άρδευση), υποβάθμιση της ποιότητας του νερού (ρύπανση από φυτοφάρμακα, λύματα), μεταβολές ως προς τη βιοποικιλότητά τους (συνήθως λαθροθήρα). Το σημαντικότερο πρόβλημα όμως είναι η έλλειψη πολιτικής βούλησης για την αποτελεσματική προστασία τους ως πόρου ζωτικής σημασίας για τη βιώσιμη διαχείριση των ελληνικών νερών, για την προστασία από τις πλημμύρες και τη διάβρωση του εδάφους και για τη διατήρηση του βιολογικού και πολιτιστικού πλούτου της χώρας. Και αυτά με πλήρη παραβίαση των εθνικών, Κοινοτικών και διεθνών υποχρεώσεων της χώρας.

Για την Παγκόσμια Ημέρα των Υγροτόπων, το WWF Ελλάς καλεί την πολιτική ηγεσία του τόπου να αλλάξει πολιτική και να αντιμετωπίσει επιτέλους τους υγρότοπους ως πολύτιμη εθνική κληρονομιά. Να προχωρήσει άμεσα σε σωστή εφαρμογή της Οδηγίας-πλαίσιο για το Νερό (2000/60/ΕΚ), να θεσμοθετήσει και στηρίξει οικονομικά τη λειτουργία των επιτόπιων φορέων διαχείρισης και να εγγυηθεί την προστασία των ελληνικών υγροτόπων από τις αυθαιρεσίες που τους εξαφανίζουν από τον χάρτη.

Για περισσότερες πληροφορίες:
Θεοδότα Νάντσου, Συντονίστρια Περιβαλλοντικών Δράσεων, Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.