Παρασκευή, 17 Φεβρουαρίου 2012

Συνεχίζουμε με τις ιστορίες των εθελοντών του προγράμματος της Ευρωπαϊκής Εθελοντικής Υπηρεσίας (EVS) που από τη Δαδιά του Έβρου επιχειρούν να μας συστηθούν, να μας περιγράψουν την καθημερινότητά τους ή να μας δώσουν μια αίσθηση για την Ελλάδα που μπορεί να ξέρουμε ότι υπάρχει αλλά συχνά χάνεται από τα μάτια μας. Σήμερα γράφει ο Jorge.

Θα έλεγα ότι το ενδιαφέρον μου για το περιβάλλον προέρχεται από τις αρχές που μου εμφύσησαν οι γονείς μου, το σεβασμό προς αυτό, σε συνδυασμό με τα παιδικά μου βιώματα στις όχθες του ισπανικού Έβρου και τον προβληματισμό μου για τις ραγδαίες αλλαγές που συμβαίνουν γύρω μας. Θυμάμαι ότι μεγάλωσα διαβάζοντας με μεγάλο θαυμασμό τις περιγραφές του φυσικού περιβάλλοντος και τις παρατηρήσεις των πρώτων εξερευνητών των αδιάβατων τροπικών δασών της νέας ηπείρου που είχε μόλις ανακαλυφθεί, της Αμερικής. Ήμουν αφοσιωμένος αναγνώστης των διεξοδικών παρατηρήσεων των φυσιογνωστών οι οποίοι είχαν αφιερώσει τη ζωή τους στη μελέτη και την προστασία της βιοποικιλότητας. Δυστυχώς, από τότε ξεκίνησα να αντιλαμβάνομαι την παγκόσμια περιβαλλοντική υποβάθμιση και το πώς η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη επιβαρύνει με αβάσταχτο τρόπο το περιβάλλον μας.

Αυτός ο θαυμασμός μου για τη Φύση και η επιθυμία μου να κάνω κάτι διαφορετικό ήταν οι βασικοί λόγοι για τους οποίους έγινα μέλος του WWF Ισπανίας (μια οργάνωση η οποία έχει ως στόχο να προστατεύσει την άγρια ζωή που απειλείται με εξαφάνιση και τους φυσικούς βιότοπους). Αρχικά ήμουν απλό μέλος και κατόπιν είχα πιο ενεργή συμμετοχή σε διάφορες περιβαλλοντικές δραστηριότητες όπως παρατήρηση πουλιών, δεντροφύτευση, αποκατάσταση οικοσυστημάτων ποταμών, ημέρες καθαρισμού κ.λπ.  Σήμερα μιμούμενος αυτόν τον διψασμένο για περιπέτειες μικρό οραματιστή που βρίσκεται ακόμα βαθιά μέσα μου, περπατώ καθημερινά από άκρη σ’ άκρη στην πυκνή βλάστηση του Δάσους Δαδιάς προσφέροντας την ενέργεια και την όρεξή μου για δουλειά στην υπηρεσία του WWF Ελλάς ως εθελοντής.

Το Εθνικό Πάρκο Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου είναι ένας από τους σημαντικότερους τόπους για την παρατήρηση πουλιών και την προστασία των αρπακτικών πτηνών και των όρνιων στην Ευρώπη. Η Δαδιά, στο κέντρο του Πάρκου είναι το μέρος όπου όλο το προσωπικό, οι τοπικοί εργάτες και οι εθελοντές ζουν και αναπτύσσουν τις δραστηριότητές τους στο πλαίσιο των πολυάριθμων προγραμμάτων προστασίας. Η «εργασία στο πεδίο» των εθελοντών είναι αρκετά δύσκολη, κυρίως στη διάρκεια του χειμώνα. Εργαζόμαστε πολλές ώρες στην ύπαιθρο, κυρίως σε ζευγάρια αλλά και ανά άτομο, εκτεθειμένοι στον ήλιο, στο τσουχτερό κρύο, στους ισχυρούς ανέμους, στη βροχή ή στο χιόνι. Παρακολουθούμε αποδημητικά πουλιά, μελετάμε τη συμπεριφορά των όρνιων, καταγράφουμε τις ετικέτες στις φτερούγες χρησιμοποιώντας τηλεσκόπιο και κιάλια ή στεκόμαστε στη μέση της νύχτας να ακούμε την κουκουβάγια και άλλα νυκτόβια πουλιά, απλώς για να αναφέρουμε μερικά. Ωστόσο, η Φύση, πάντα μαγική και γενναιόδωρη συχνά μας επιβραβεύει που τη φροντίζουμε: το έξυπνο και δυνατό πέταγμα του Χρυσαετού, ο ήχος από τις φτερούγες του Μαυρόγυπα, ενός από τα μεγαλύτερα αρπακτικά πουλιά στον κόσμο, ή το λυπητερό ουρλιαχτό των λύκων που είναι κρυμμένοι στους πυκνούς και αδιάβατους θάμνους, όλα αυτά προκαλούν συναισθήματα που είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς και μπορεί να τα βιώσει μόνο εάν αποφασίσει να ξαναφέρει τον εαυτό του σε επαφή με τη φύση και να ακούσει τους ήχους του δάσους.

Δεν μπορώ να αποφύγω την αναδρομή στο παρελθόν και να μη θυμηθώ το νεαρό αγόρι που ήμουν, το οποίο θαύμαζε όλους εκείνους τους πρώτους εξερευνητές και περιηγητές που ήταν ένα είδος ηρώων για εμένα. Άνθρωποι που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην προστασία της άγριας ζωής. Σήμερα, αυτοί οι ήρωες είναι καθημερινοί άνθρωποι, όπως εσύ κι εγώ, με μια ιδιαίτερα ανεπτυγμένη ευαισθησία απέναντι στη φύση ωστόσο, πρόθυμοι να εργαστούν σκληρά για να διαφυλάξουν το μόνο μας σπίτι, τον Πλανήτη-Γη. Μερικοί από αυτούς τους ήρωες εργάζονται στο WWF, μερικοί από αυτούς ζουν στο Δάσος της Δαδιάς.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους θα σε ενθάρρυνα να γίνεις μέλος του WWF, φίλε μου, είτε ως εθελοντής είτε ως μέλος: μπορείς να προσφέρεις με τις δεξιότητές σου, να κάνεις νέους φίλους, να αποκτήσεις εμπειρίες σε περιβαλλοντικά θέματα, να απολαύσεις τη φύση στην πιο υπέροχη έκφρασή της, να επιδράσεις θετικά στην κοινότητα, να ξεφύγεις από την καθημερινή ρουτίνα, να αισθανθείς καλά με τον εαυτό σου, να εργαστείς για αυτό που πραγματικά αγαπάς και πιστεύεις, να είσαι μέλος μιας ομάδας… ή απλώς για να περάσεις καλά. Αλλά κάτι που έμαθα στη διάρκεια των τελευταίων ετών είναι ότι οι ΔΡΑΣΕΙΣ ΜΙΛΑΝΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ. Γι’ αυτό είμαι περήφανος που είμαι εθελοντής και προσφέρω το χρόνο μου, τις γνώσεις μου και τις δεξιότητές μου στο WWF όπου οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τη σχέση μεταξύ τεχνολογίας και αξιών, οικονομίας και κοινωνίας και τη σύνδεση μεταξύ του ανθρώπινου όντος και της προστασίας της φύσης και συνεχίζουμε να εργαζόμαστε με όρεξη και ελπίδα για ένα ΖΩΝΤΑΝΟ ΠΛΑΝΗΤΗ.

 Jorge Gracia, Ισπανία,

29 ετών

 

Το blog μου όπου μπορείτε να βρείτε το ημερολόγιό μου από την παραμονή μου στη Δαδιά είναι το εξής:  http://keokidreamsfactory.wordpress.com