Τρίτη, 02 Νοεμβρίου 2010
Ο νεαρός μαυρόγυπας που μας κρατούσε συντροφιά τον τελευταίο μήνα, κατά την «ανάρρωσή» του, περπάτησε αμήχανος για τρία λεπτά. Έμοιαζε να μετρά τις δυνάμεις του, την ώρα που όλοι εμείς αγωνιούσαμε για την πρώτη του πτήση μετά από τόσο καιρό… Κι όμως… Εν ριπή οφθαλμού, πέταξε περήφανα στην ομιχλώδη κοιλάδα με τα πεύκα και ανέβηκε ψηλά στον ουρανό, κάνοντας συνεχόμενους κύκλους.
Τα πρώτα αμήχανα βήματα... - WWF Ελλάς/Agneska Kunda
Άνοιξε τα φτερά του κ' πέταξε περήφανα - WWF Ελλάς/Agneska Kunda
Δεν μπορούσαμε να κρύψουμε την περηφάνια μας, καθώς οι προσπάθειες του τελευταίου μήνα για την ανάκαμψη του νεαρού μαυρόγυπα, είχαν πλέον επιβεβαιωθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πλέον πετούσε κάπου στους αιθέρες πάνω από το χώρο τροφοδοσίας των γυπών. Από την 1η Οκτωβρίου, όταν ένας κάτοικος της περιοχής της Ορεστιάδας τον είχε εντοπίσει εξαντλημένο, αδύναμο και με δυσκολία στο περπάτημα και μας κάλεσε να τον περισυλλέξουμε, ο μικρός μας φίλος κατάφερε να ξαναπερπατήσει κανονικά και να κερδίσει το χαμένο του βάρος.
Από τη ζωή του στο κλουβί - WWF Ελλάς/J. Cordon
Τότε, είχαμε ανταποκριθεί άμεσα και τον είχαμε μεταφέρει σε ένα από τα κλουβιά του Οικοτουριστικού Κέντρου Δαδιάς. Λόγω του μαύρου χρώματος του κεφαλιού του και των «φρέσκων», γυαλιστερών φτερών του, ήταν σαφές ότι είχε γεννηθεί μόλις φέτος. Επειδή η κατάσταση του δεν κρίθηκε επείγουσα και φαινόταν ότι με προσεκτική φροντίδα θα μπορούσε να απελευθερωθεί, δεν τον στείλαμε σε Κέντρο Περίθαλψης για να αποφύγουμε την ταλαιπωρία του. Τον φροντίσαμε σύμφωνα με τις συμβουλές της κ. Ν. Κομνηνού από την Κτηνιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και σε ένα μήνα αποκαταστάθηκε πλήρως, προσφέροντάς μας την απόλαυση να τον δούμε να ξαναπετάει.
Βέβαια, πριν του ευχηθούμε καλό ταξίδι, τον δακτυλιώσαμε… Έτσι για να μην «χανόμαστε»…
ΥΓ. Καρτάλι αποκαλούν οι Θρακιώτες τους γύπες και τους μεγάλους αετούς. Ετυμολογία από το kartal=αετός, γύπας, όρνιο (τούρκικη λέξη).
ΥΓ2. Ευχαριστούμε τον κ. Πέτρογλου που μάζεψε το γύπα και μας τηλεφώνησε άμεσα και τον κ. Αζορίδη που φιλοξένησε το γύπα στο αγρόκτημά του μέχρι να φθάσουμε στην Ορεστιάδα.