Κυριακή, 25 Απριλίου 2010
Μπορεί τα Σεκάνια στη Ζάκυνθο να αποτελούν τη σημαντικότερη παραλία ωοτοκίας της Caretta caretta σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, αλλά το καταπράσινο νησί του Ιονίου κρύβει πολλά μυστικά μεγάλης οικολογικής σημασίας. Αυτό είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε κατά την επίσκεψη μας στη Ζάκυνθο, στις 21 και 22 Απριλίου, στο πλαίσιο του προγράμματος του WWF Ελλάς «Προστασία των Νησιωτικών Υγροτόπων της Ελλάδας». Στον δρόμο προς Παξούς που θα είναι ο επόμενος σταθμός μας στο οδοιπορικό μας στα Ιόνια, παραθέτουμε δυο λόγια για τους σημαντικότερους σταθμούς μας στο νησί…
Έξι είναι συνολικά οι υγρότοποι του νησιού αλλά τα κυριότερα υγροτοπικά συστήματα του νησιού είναι η Λίμνη Κερίου και οι Αλυκές Κατασταρίου. Πρόκειται για 2 σημαντικά οικοσυστήματα, τα οποία όμως δέχονται έντονες πιέσεις από την οικιστική και τουριστική ανάπτυξη.
Λίμνη Κερίου – πηγή ζωής από την αρχαιότητα…
Η Λίμνη Κερίου βρίσκεται στην νότια Ζάκυνθο και αποτελεί μοναδικό υγροτοπικό σύστημα στον ελλαδικό νησιώτικο χώρο. Οι πηγές της Λίμνης είναι γνωστές από την αρχαιότητα, ενώ τρομερό ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι μέσα στον υγρότοπο αναβλύζει … πετρέλαιο. Παλαιότερα μάλιστα είχαν γίνει προσπάθειες εκμετάλλευσης του, οι οποίες τώρα έχουν εγκαταλειφτεί. Η δύναμη της ζωής όμως είναι εντυπωσιακή και δίπλα στην πηγές υπάρχει ανεπτυγμένη υγροτοπική βλάστηση. Δυστυχώς μέσα στο “λιμνίο” πετρελαίου που υπάρχει περιμετρικά των πηγών παρατηρεί κανείς νεκρά πουλιά παγιδευμένα στην πίσσα. Όλη η περιοχή είναι καλυμμένη με καλάμια και βούρλα ενώ πλούσια είναι και η πανίδα της, καθώς αποτελεί το σπίτι για βατράχια, 2 είδη ποταμοχελωνών, χέλια, νερόφιδα και πλούσια ορνιθοπανίδα. Την λίμνη κυκλώνει δρόμος, ενώ δυστυχώς δέχεται ισχυρές πιέσεις από επιχωματώσεις, εκχερσώσεις και μπαζώματα.
Αλυκές Κατασταρίου – Μια εγκαταλελειμμένη ευκαιρία…
Οι Αλυκές Κατασταρίου είναι ο άλλος σημαντικός υγρότοπος του νησιού. Σταμάτησε η λειτουργία του την δεκαετία του ’80 και από τότε το σύστημα παρακμάζει. Μιας και είναι ένα τεχνητό υγροτοπικό σύστημα ο άνθρωπος ήταν πάντα απαραίτητο στοιχείο για την σωστή υγροτοπική του λειτουργία. Η απουσία διαχείρισης έχει οδηγήσει σε προβλήματα που έχουν αντίκτυπο στην τοπική κοινωνία. Οι κάτοικοι παραπονιούνται δικαιολογημένα για σκόνη τους καλοκαιρινούς μήνες και οσμές, κάτι που επηρεάζει την τουριστική κίνηση. Δυστυχώς η πίεση αυτή έχει επίπτωση στον υγρότοπο μιας και αντιμετωπίζεται τελικά ως απειλή και όχι ως φυσικός πόρος που με την κατάλληλη διαχείριση θα μπορούσε να δώσει πολλαπλά οφέλη στην τοπική κοινωνία.