Παρασκευή, 23 Απριλίου 2010
Ολοκληρώθηκε η απογραφή και των 12 υγροτόπων της Λευκάδας, που είχαν εντοπιστεί από δορυφορικές φωτογραφίες. Ο καιρός μας έκανε το χατίρι τις 3 μέρες που κράτησε η απογραφή και ήταν ιδανικός. Η στεριανή και νησιωτική μίξη των χαρακτηριστικών της Λευκάδας επηρεάζει τα χαρακτηριστικά όλου του νησιού και βέβαια οι υγρότοποι του δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση.
Έτσι η Λιμνοθάλασσα της Πόλης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του υγροτοπικού συστήματος του Αμβρακικού μοιραζόμενη στοιχεία και χαρακτηριστικά με τα υπόλοιπα υγροτοπικά τμήματα του συμπλέγματος και κυρίως με τη συνορεύουσα ηπειρωτική λιμνοθάλασσα του Στενού. Μεγάλη, όμορφη, πλούσια αλλά και επηρεασμένη εδώ και αιώνες από την ανάπτυξη της Χώρας Λευκάδας. Λίγο πιο πέρα, η πιο παλιά αλυκή του νησιού (και μια από τις παλιότερες οργανωμένες αλυκές της Ελλάδας) δεν υπάρχει πια. Στη θέση της αλυκής πόλης, βρίσκεται πια ο ΧΑΔΑ και ο βιολογικός καθαρισμός του κεντρικού δήμου του νησιού, μέσα σε περιοχή που υπάγεται στο Δίκτυο «προστατευμένων» περιοχών ΦΥΣΗ 2000!!!
Όρμος Βλυχού - WWF Ελλάς/Φ. Βρεττού
Δίπλα στα σκουπίδια και στα επεξεργασμένα λήμματα ένα ρέμα «προσπαθεί» σε συνεργασία με τα ρηχά νερά του κόλπου, να αντισταθμίσει τις απώλειες και να θυμίσει κάτι από το παρελθόν της περιοχής. Τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα στην δεύτερη εγκαταλελειμμένη αλυκή του νησιού, την αλυκή Αλεξάνδρου. Η αλυκή που ονομάστηκε προς τιμήν του τσάρου Αλέξανδρου βρίσκεται σε αρκετά καλή κατάσταση. Τα τηγάνια και οι θερμάστρες απλώνονται στον χώρο και δένουν αρμονικά με τα μικρά τμήματα των φυσικών αλιπέδων.
Λίμνη Μαραντοχωρίου - WWF Ελλάς/Ν. Γεωργιάδη
Στη συνέχεια ανηφορίσαμε στα μαγικά τοπία του κεντρικού ορεινού όγκου του νησιού για να απογράψουμε την τεχνητή λιμνοδεξαμενή Καρυάς και κατηφορίσαμε προς τη Βασιλική, όπου μας περίμενε η πιο ευχάριστη έκπληξη του ταξιδιού μας, ο υγρότοπος της λίμνης Μαραντοχωρίου. Μια φυσική λίμνη γλυκού νερού με υπερυδατική και δενδρώδη βλάστηση, περιστοιχισμένη και οχυρωμένη από «τοίχους» αγκαθωτών βάτων που έκαναν την προσέγγισή μας στις όχθες της αδύνατη. Ας μείνει για πάντα έτσι και ας μην έχουμε ποτέ την ευκαιρία να συναντηθούμε πρόσωπο με πρόσωπο με τους εκατοντάδες βάτραχους που κοάζουν ακατάπαυστα στα ρηχά νερά της.
Η συνέχεια της απογραφής μας ήταν απογοητευτική αφού τόσο η εκβολή στη Βασιλική, όσο και οι 3 υγρότοποι του όρμου Βλυχού, αλλά και η εκβολή του Δημοσάρη στο Νυδρί, είναι στα όρια της εξαφάνισης…. Οι καταγγελίες λοιπόν δεν θα λείψουν ούτε από αυτήν την επίσκεψη, γεγονός που κάναμε σαφές και κατά τις συναντήσεις μας με τον διευθυντή περιβάλλοντος της Νομαρχίας, αλλά και τον αρμόδιο Αντινομάρχη…
Φεύγοντας λοιπόν από το νησί της Λευκάδας και κατευθυνόμενοι αυτήν τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, προς το Μεγανήσι, τα συναισθήματά μας είναι ανάμεικτα. Κάποιοι από τους υγροτόπους του νησιού θα τα καταφέρουν και αν προσεχτούν έχουν να προσφέρουν πολλά, κάποιοι άλλοι ωστόσο έχουν απολέσει τη φυσικότητά τους. Μένει τώρα να ευαισθητοποιηθούν οι κάτοικοι και οι αρμόδιοι φορείς για να μην απολέσουν και τις τελευταίες υδρολογικές τους λειτουργίες, γιατί η φύση εκδικείται. Το έργο αυτό το έχουμε δει πολλές φορές και κάθε φορά που το βλέπουμε δεν μας αρέσει... Αλλά τι ειρωνεία; Είμαστε και πάλι θεατές του.