Παρασκευή, 27 Νοεμβρίου 2009

Τέλος Σεπτεμβρίου και στην περιοχή της Δαδιάς Έβρου τα αμπέλια είναι έτοιμα για τρύγο. Ο Κώστας (αιώνιος εθελοντής και σύζυγος της Δώρας, συνεργάτιδας του WWF) και ο Δημήτρης (συνεργάτης στο WWF) ξεκίνησαν λοιπόν τις προετοιμασίες. Στο κάλεσμα τους για ένα χέρι βοηθείας προστρέξαμε όλοι οι εργαζόμενοι και οι εθελοντές στο πρόγραμμα του WWF και κάποιοι φίλοι από το χωριό.

Η ατρόμητη... "ομάδα τρύγου"

Η μέρα του τρύγου ξεκίνησε με ορεκτικό λίγο χοιρινό κοντοσούβλι στο σπίτι της Δώρας και του Κώστα και ακολούθησε ο τρύγος στο χωράφι. Μετά την πρώτη φάση ξεκινήσαμε το καθάρισμα του καρπού του σταφυλιού από τα τσαμπιά, προκειμένου να βάλουμε τα σταφύλια στο «πατητήρι». Σε λίγες ώρες τελείωσε και αυτή η φάση και ο μούστος μπήκε στα βαρέλια για να «ωριμάσει».

Η διαδικασία της διπλής απόσταξης θέλει μεράκι...

Αφού πέρασε το κατάλληλο χρονικό διάστημα έφτασε η ώρα για  την τελευταία φάση: τα τσίπουρα, όπως λέμε. Έτσι στις αρχές Νοεμβρίου, ο Δημήτρης και ο Κώστας πήγαν τα βαρέλια με τον μούστο στον κ. Δημήτρη «τον χημικό» στα Λαγυνά, ώστε να γίνει η απόσταξη (πάντα διπλή εδώ στον Έβρο).

Η παράδοση απαιτεί γιορτή και αντίστοιχο φαγοπότι. Στήθηκε λοιπόν η απαραίτητη ψησταριά, μπήκαν στην φωτιά οι πανσετούλες, τα λουκάνικα αλλά και μερικά άγρια μανιτάρια που είχαμε μαζέψει την ίδια μέρα και η γιορτή ξεκίνησε. Η βραδιά ήταν μεγάλη, ιδιαίτερα για τον Κώστα και τον Δημήτρη που έφυγαν νωρίς τα ξημερώματα μόλις ολοκληρώθηκε η απόσταξη. Το τσίπουρο κύλησε άφθονο όλο το βράδυ και  αποζημίωσε όλους τους παρευρισκόμενους.

Η γιορτή με τα τσίπουρα είναι κάτι που όλοι περιμένουμε κάθε χρόνο εδώ στην Δαδιά. Αυτοί που το απολαμβάνουν ιδιαίτερα είναι πάντα οι νέοι εθελοντές από διάφορες χώρες της Ε.Ε. του προγράμματος EVS (European Voluntary Services), καθώς συμμετέχουν σε μια διαδικασία πρωτόγνωρη για αυτούς. Όσο για εμάς, απολαύσαμε για ακόμη μια φορά αυτά που μας προσφέρει ο τόπος, πέρα από την καθημερινή μας δουλειά στο πεδίο.