Παρασκευή, 29 Αυγούστου 2014
Οι πρώτες υποβρύχιες αποστολές στη Γυάρο, έχουν ολοκληρωθεί και αποφασίζουμε να πιούμε ένα ουζάκι με τον υποβρύχιο φωτογράφο της ομάδας για μια χαλαρή συζήτηση πάνω σε όσα έγιναν τις προηγούμενες μέρες. Μιλάμε στο τηλέφωνο για να κανονίσουμε που θα βρεθούμε, ακούγεται ενθουσιασμένος με όσα έχει τραβήξει, μάλιστα λέει ότι θα φέρει το τάμπλετ για να μας δώσει μια πρώτη γεύση. Οδηγώ προς το σημείο συνάντησης αναπολώντας τις πρώτες υποβρύχιες λήψεις, το φίλμ και το φωτογραφικό χαρτί, την αγωνία μέχρι να εκτυπωθούν οι φωτογραφίες αλλά και την οικονομία που κάναμε στα κλικ γνωρίζοντας ότι έχουν μόνο εικοσιτέσσερα ή τριανταέξι καρέ. Τώρα όλα έχουν για τα καλά αντικατασταθεί από ηλεκτρόνια, κάρτες μνήμες και ταχύτατους επεξεργαστές και ο φωτογράφος έχει άπειρες δυνατότητες και δύσκολα ξεμένει από «φιλμ».
Ο Γ. Ρηγούτσος προετοιμάζοντας το φωτογραφικό του εξοπλισμό ΦΩΤΟ Α. Bonetti / WWF Ελλάς
Κάτω από την πλώρη του ερευνητικού σκάφους Γιούρα ΦΩΤΟ Γ. Ρηγούτσος / WWF Ελλάς
Ο φωτογράφος της αποστολής είναι Συριανός, ονομάζεται Γιώργος Ρηγούτσος και τα τελευταία είκοσι χρόνια καταδύεται στις Κυκλάδες και τον κόσμο, κρατώντας πάντα την υποβρύχια φωτογραφική του μηχανή και απαθανατίζοντας την υποβρύχια ζωή, τα ενάλια σπήλαια, ναυάγια, γοργόνες και ανθρώπινα μοντέλα. Έχει τραβήξει εκατοντάδες χιλιάδες φωτογραφίες σε φιλμ και ψηφιακά αρχεία, πολλές από τις οποίες κοσμούν εξώφυλλα περιοδικών, ενώ φωτογραφίες του έχουν κερδίσει τα πρώτα βραβεία πολλών διεθνών διαγωνισμών.
Οι ωκενογράφοι του Πανεπιστημίου Πατρών εν δράση ΦΩΤΟ Γ. Ρηγούτσος / WWF Ελλάς
Η ομάδα πεδίου έτοιμη για κατάδυση ΦΩΤΟ Γ. Ρηγούτσος / WWF Ελλάς
Ο Γιώργος συνεπέστατος στα ραντεβού του, είναι ήδη εκεί όταν φτάνω στο πάρκινγκ. Περπατάμε προς τη θάλασσα και καθόμαστε σε ένα ήσυχο παραθαλάσσιο ταβερνάκι με θέα τη Γυάρο. Συζητάμε για τις φωτογραφίες που τράβηξε και αρχίζει να μου δείχνει τη δουλειά του στην οθόνη υγρών κρυστάλλων με τα ζωηρά χρώματα. Έχει κάνει μια πολύ καλή αποτύπωση των εργασιών που έγιναν κατά τη διάρκεια των ερευνών με το Πανεπιστήμιο Πάτρας.
Γιώργο του λέω: «Νομίζω ότι πήρες ένα πολύ καλό αποτύπωμα από τους βυθούς της Γυάρου». H συζήτηση κυλά ευχάριστα μαζί με το παγωμένο ούζο και αφήνοντας την υποβρύχια φωτογραφία επιστρέφουμε στο θέμα Γυάρος. Ο Γιώργος αρχίζει να περιγράφει τις παλαιότερες επισκέψεις του στο νησί, όπου είχε πάει σαν φωτογράφος για να αποθανατίσει τις φυλακές αλλά και για κάποιες καταδύσεις στο Γλαρονήσι. Καταλήγει λέγοντας ότι στο παρελθόν η Γυάρος, ως φυσικό περιβάλλον δεν τον είχε εντυπωσιάσει, αλλά όταν επισκέφτηκε το νησί μαζί μας, ακούγοντας και βλέποντας όσα λέγαμε, κατά τη διάρκεια του περίπλου που κάναμε, άρχισε να βλέπει μέσα από μια άλλη οπτική το νησί. Ξαφνικά η άγονη βραχονησίδα άρχισε να του αποκαλύπτει τα μυστικά της και συνειδητοποίησε πόσο σημαντικά στοιχεία μπορεί να κρύβει ένα τέτοιο μέρος που σε πρώτη φάση φαίνεται αφιλόξενο.
Τον ακούω να μιλάει και σιωπώ, παρατηρώ τις εκφράσεις του προσώπου και των ματιών του. Από τη μια έχει τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού και από την άλλη έχει τη λάμψη του εξερευνητή που ανακάλυψε μια αχαρτογράφητη περιοχή και μοιράζεται την ανακάλυψή του με τους υπόλοιπους.
Στους μήνες που δουλεύουμε για το Κυκλάδες Life και τη Γυάρο είναι η πρώτη φορά που λαμβάνουμε τέτοια ικανοποίηση. Έχει τελικά νόημα, είναι μια ιδέα και ένα έργο που μπορεί να εμπνεύσει τον κόσμο που είναι έξω από την μικρή ομάδα των ερευνητών πεδίου. Είναι η στιγμή που σκέφτεσαι ότι αξίζει τελικά τον κόπο η Γυάρος και το project, υπάρχει ελπίδα όσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα μαγεύονται από τη φύση και το θαυμαστό κόσμο, υπάρχει τρόπος να προστατευτεί και να διαφυλαχτεί αυτή η σπάνια κληρονομιά.
Η αυθόρμητη αυτή αντίδραση του Γιώργου, είναι το στοίχημα που έχει βάλει η ομάδα του Κυκλάδες Life, να μετατρέψει έναν τόπο εξορίας με σκληρό παρελθόν σε έναν τόπο προστασίας της φύσης που από τη μια θα μπορούν να φιλοξενούνται ανενόχλητοι οι κάτοικοί της χερσαίοι και θαλάσσιοι, αλλά από την άλλη θα μπορεί να γοητεύει και να εμπνέει μικρούς και μεγάλους. Τα επόμενα χρόνια η Γυάρος μπορεί να αποτελέσει έναν χώρο επαφής του ανθρώπου με την άγρια φύση του Αιγαίου, ένα μέρος όπου θα μπορέσει να ευαισθητοποιήσει περιβαλλοντικά τους επισκέπτες αλλά και μια απαρχή για την εξάπλωση ενός δικτύου προστατευόμενων περιοχών σε όλο τον νησιωτικό χώρο.
Υποβρύχιες εικόνες από τους βυθούς της Γυάρου ΦΩΤΟ Γ. Ρηγούτσος / WWF Ελλάς
Καταμέτρηση λιβαδιών ποσειδωνίας ΦΩΤΟ Γ. Ρηγούτσος / WWF Ελλάς
Η Ελλάδα αποτελεί έναν παράδεισο, με τα νησιωτικά της συμπλέγματα να απλώνονται στο Αιγαίο, το γαλάζιο του ουρανού και το βαθύ μπλε της θάλασσας. Τον τόπο αυτό επιλέγουν εκτός από τους τουρίστες και μια πληθώρα οργανισμών, πολλοί από τους οποίους κινδυνεύουν να εξαφανιστούν και χρίζουν άμεσης προστασίας τόσο οι ίδιοι όσο και τα ενδιαιτήματά τους, αυτές οι πολύτιμες, άγονες και άνυδρες βραχονησίδες με τα καλά κρυμμένα μυστικά. Ας προστατέψουμε τον πλούτο αυτό που δεν τον κληρονομήσαμε αλλά τον δανειστήκαμε από τις μελλοντικές γενιές και οφείλουμε να τον κληροδοτήσουμε ακέραιο και καλύτερο.