Πέμπτη, 26 Ιουνίου 2014
Είχαμε αρκετό καιρό να επισκεφτούμε τους μικρούς μας φίλους στη Δαδιά. Έτσι με το που ο καιρός μας έδωσε ένα μικρό παράθυρο καλοκαιρίας μαζέψαμε τα παιχνίδια μας και πήγαμε να περάσουμε το πρωινό μας παρέα με τους μαθητές του Νηπιαγωγείου και του διθέσιου Δημοτικού σχολείου Δαδιάς.
Εικόνα 1. Το νηπιαγωγείο και το δημοτικό σχολείο της Δαδιάς
Εικοσι-δύο μαθητές δημοτικού και έξι νήπια μαζί με τις δασκάλες τους, άνοιξαν τις πόρτες του σχολείου τους στη σκιά του δάσους της Δαδιάς για να ακολουθήσουμε παρέα τα βήματα του Δαρβίνου, να διατηρήσουμε στη ζωή τον πληθυσμό ενός απειλούμενου είδους και να τραφούμε προσέχοντας να αποφύγουμε δηλητηριασμένα δολώματα.
Ήταν το νηπιαγωγείο και οι δύο πρώτες τάξεις του Δημοτικού που μπήκαν στον ρόλο του εξερευνητή και περπατώντας στα χνάρια του Δαρβίνου (όπως εξιστορείται στο βιβλίο των εκδόσεων Μεταίχμιο "Ένα ζουζούνι παραπάνω") πειραματίστηκαν με τις βασικές ιδέες της εξέλιξης των ειδών. Φωτογραφίες ζώων, σχέδια με τα στάδια της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους και διαφορετικές τροφές για να ανακαλύψουν την προσαρμογή της οδοντοστοιχίας του ανθρώπου στις διατροφικές του ανάγκες απλώθηκαν στα θρανία και με τη βοήθεια της φαντασίας και της παρατηρητικότητας έγιναν όχημα για να ψηλαφίσουμε το "παιχνίδι" της προσαρμογής των ειδών και την ατέρμονη μεταβολή της ζωής.
Την ίδια στιγμή τα μεγαλύτερα παιδιά γνωρίστηκαν με τον ασπροπάρη και τις περιπέτειες του. Προσπάθησαν να τον βοηθήσουν να συνεχίσει να πετά στους ουρανούς του δάσους της Δαδιάς παρά τους κίνδυνους που αντιμετωπίζει: έλλειψη τροφής, δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρισμού, αιολικά πάρκα, παράνομο κυνήγι κ.α.
Εικόνα 2. Οι ασπροπάρηδες ποτέ δεν αποτελούν είδος-στόχο της χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων, όπως είναι η αλεπού, το ενδεχόμενο όμως να πεθάνουν λόγω κατανάλωσης κάποιου δηλητηριασμένου ζώου είναι πάντα υπαρκτό.
Στο τέλος οι μαθητές του σχολείου μεταμορφώθηκαν σε ασπροπάρηδες και προσπάθησαν να τραφούν αποφεύγοντας τα δηλητηριασμένα δολώματα που είχαν μπει στην επικράτεια τους και που δεν είχαν καταφέρει να απομακρύνουν τα παιδιά που είχαν αναλάβει τον ρόλο της ομάδας ανίχνευσης δηλητηριασμένων δολωμάτων.
Εικόνα 3. Οι ασπροπάρηδες περήφανοι μιας και κατάφεραν να βρουν τροφή χωρίς δηλητήριο