Παρασκευή, 15 Ιουνίου 2012

Όταν έρχονται οι ασπροπάρηδες από την Αφρική, κάποιες φορές διαπιστώνουν ότι οι περσινές τους φωλιές έχουν καταληφθεί από άλλα είδη αρπακτικών πουλιών.

Ο επιθετικός πετρίτης προτιμά τα υψηλά κλαδιά κάποιων δέντρων από όπου εφορμά στα άλλα αρπακτικά υποστηρίζοντας την επικράτειά του.
© Andrea. Bonneti / WWF Ελλάς

Αυτό συμβαίνει με είδη που ξεκινούν νωρίς την αναπαραγωγική τους δραστηριότητα, όπως για παράδειγμα ο μπούφος. Έχουμε καταγράψει αυτό το νυκτόβιο είδος να καταλαμβάνει τέσσερις φωλιές ασπροπάρη, σύμφωνα με τα στοιχεία παρακολούθησης των αρπακτικών πουλιών που συλλέγουμε όλα αυτά τα χρόνια.

Αλλά εκτός από τους μπούφους, υπάρχουν και άλλα, ιδιαίτερα επιθετικά είδη, όπως ο πετρίτης, τα οποία καταφέρνουν με τις συνεχείς ενοχλητικές πτήσεις τους να αποτρέψουν τους ασπροπάρηδες να φωλιάσουν. Οι πετρίτες είναι ιδιαίτερα «κτητικοί» και υπερασπίζουν ισχυρά τη φωλιά τους από την παρουσία άλλων αρπακτικών πουλιών σε ακτίνα 1,5 χιλιόμετρο. Αυτό έχει πολλές φορές αποτέλεσμα να διώκονται οι ασπροπάρηδες από την επικράτειά τους.

Φέτος, στο Εθνικό Πάρκο δάσους Δαδιάς, ένα ζευγάρι ασπροπάρηδων εκτοπίστηκε από την περσινή του φωλιά από ένα ζευγάρι πετριτών που δεν τα άφησε ούτε σε άλλη τρύπα του ίδιου βράχου να φτιάξουν νέα φωλιά. Ευτυχώς, οι ασπροπάρηδες βρήκαν χώρο να φωλιάσουν με επιτυχία σε έναν άλλο γειτονικό βράχο.

Ο ανταγωνισμός αυτός είναι περισσότερο έντονος σε περιοχές με μεγάλη πυκνότητα αρπακτικών πουλιών τόσο σε αριθμό ειδών, όσο και σε πληθυσμό ανά είδος, όπως συμβαίνει στο Εθνικό πάρκο δάσους Δαδιάς.
Είναι κρίμα για ένα είδος με οριακό πληθυσμό στην Ελλάδα, να αντιμετωπίζει πέραν των περιορισμών που οφείλονται στις ανθρώπινες δραστηριότητες και εκείνους που οφείλονται σε φυσικά αίτια.

Ευτυχώς το ζευγάρι αυτό βρήκε εντός της επικράτειάς του διαθέσιμο βράχο και φώλιασε. Ας ευχηθούμε ότι όλα θα πάνε καλά και θα μεγαλώσει το μικρό του επιτυχώς.