Πέμπτη, 10 Μαϊ 2012
Λάβαμε το παρακάτω κείμενο από την ομάδα «Οι μπουρμπουλήθρες» της Δ΄ τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Γαζίου. Η θάλασσα είναι η παραλία στην εκβολή του Αλμυρού έξω από το Ηράκλειο Κρήτης. Ο τίτλος και οι ζωγραφιές είναι των παιδιών που συμμετείχαν στην ομάδα.
Μια μέρα, καθώς πήγαινα στην παραλία βόλτα, είδα έναν άνθρωπο που τον έλεγαν κύριο Βαγγέλη. Αποφάσισα να τον ρωτήσω αν ξέρει κάτι για αυτή τη θάλασσα όπως μας ζήτησε η δασκάλα μας. Αυτός μου είπε πως εκεί πήγαινε παλιά βόλτες και κολυμπούσε. Τώρα όμως δεν πάει στη θάλασσα γιατί είναι μολυσμένη και τα ξενοδοχεία πετούν εκεί τα λύματά τους.
Του ζήτησα να μου διηγηθεί την ιστορία για αυτή τη θάλασσα. Εκείνος μου απάντησε: «Όταν ήμουν μικρός, ερχόμουν με τους γονείς μου σε αυτή τη θάλασσα κάθε καλοκαίρι για να κολυμπήσουμε. Μια μέρα ήρθαμε για κολύμπι και είδαμε τα ψάρια πεθαμένα».
Την ιστορία αυτή τη διηγήθηκα στη μητέρα μου και όταν ξαναπήγαμε στη θάλασσα είδα σωλήνες του ξενοδοχείου μέσα στη θάλασσα. Θύμωσα και αποφάσισα να πω στον υπεύθυνο του ξενοδοχείου να μη ρίχνει με τους σωλήνες στη θάλασσα τα λύματα. Ο υπεύθυνος μου είπε πως θα το φροντίσει.
Από τότε δεν έγινε καμιά εργασία για να σωθεί η θάλασσα. Αυτή η θάλασσα είναι τώρα μολυσμένη ακόμα περισσότερο γιατί οι άνθρωποι πετούν εκεί και σκουπίδια. Αυτό που έχω να σας πω είναι ότι μπορούμε όλοι να βοηθήσουμε μαζεύοντας τα σκουπίδια και κάνοντας τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να απομακρυνθούν οι σωλήνες του ξενοδοχείου από τη θάλασσα. Έτσι θα σώσουμε το περιβάλλον.
