Τρίτη, 07 Φεβρουαρίου 2012
«Σουρούπωσε. Πάμε για μπουφάρισμα!» Αυτό είναι το βραδινό σύνθημα της ομάδας στη Δαδιά αυτό το χειμώνα. Ένας τηλεβόας, ένας ενισχυτής, μια μπαταρία και ένα ψηφιακό μαγνητόφωνο φορτώνονται στο τζιπ και πάμε στα επιλεγμένα σημεία για να ακούσουμε τη φωνή του μπούφου.
Μόλις φτάνουμε ανεβάζουμε τον τηλεβόα στην οροφή του αυτοκινήτου, κρατάμε το πρωτόκολλο καταγραφής, την πυξίδα και το χρονόμετρο στα χέρια και ξεκινάμε. Η όλη διαδικασία απαιτεί ησυχία για να ακούμε τους ήχους. Μισή ώρα πριν τη δύση του ήλιου, περιμένουμε να ακούσουμε τη φωνή του μπούφου ή άλλου νυκτόβιου αρπακτικού πουλιού, μετά για μισή ώρα ακόμη παίζουμε τη μαγνητοφωνημένη φωνή του μπούφου σε διαστήματα 4 λεπτών. Η μαγνητοφωνημένη φωνή προκαλεί την απάντηση των νυκτόβιων αρπακτικών με αποτέλεσμα να φωνάζουν και να τα εντοπίζουμε. Με αυτό τον τρόπο καταγράφουμε την παρουσία τους και την επικράτειά τους. Η ίδια διαδικασία επαναλαμβάνεται σε ένα δίκτυο 50 σημείων σε όλο το Εθνικό Πάρκο Δαδιάς και σε όλους τους βιότοπους: δάσος, ρέματα, ξέφωτα, λιβάδια και χωράφια.
Αρχίσαμε με την καταγραφή του μπούφου που ξεκινά την αναπαραγωγική του περίοδο νωρίτερα από τα άλλα είδη νυκτόβιων αρπακτικών και θα επαναλάβουμε την ίδια καταγραφή στους επόμενους μήνες για εντοπισμό και άλλων ειδών στο δάσος και στα χωριά, όπως το χουχουριστή, το νανόμπουφο, το ανθρωποπούλι, τον γκιώνη και την κουκουβάγια.
Δεν είχαμε απόκριση σε όλα τα σημεία, αλλά σε όσα είχαμε ήταν πράγματι μαγευτικό να ακούς βαθιά μέσα από το σκοτεινό δάσος τη φωνή του μπούφου, ένα βαθύ και βροντερό «ο-χου».
Σε περιοχές που υπάρχει χουχουριστής και ενοχλήθηκε από τη φωνή του μπούφου φώναξε και αυτός με ένα μακρόσυρτο και διαπεραστικό χουχούρισμα. Είναι μια εμπειρία μοναδική μια τέτοια καταγραφή. Μένοντας σιωπηλός όλη αυτή την ώρα και προσμένοντας το κάλεσμα του μπούφου, η ακοή είναι εστιασμένη σε κάθε ήχο. Καθώς σουρουπώνει τα μικρόπουλα κελαηδούν πετώντας πέρα δώθε πριν χωθούν στους θάμνους για να κουρνιάσουν και να ησυχάσουν, ενώ δυο φορές ακούστηκαν λύκοι και τσακάλια.
Τις ξάστερες βραδιές, καρτερώντας για τις φωνές, ξεχνάμε το τσουχτερό κρύο, αγναντεύοντας το βραδινό τοπίο, ακολουθώντας τις γραμμές των βουνών και τα σχήματα των δέντρων που ζωγραφίζονται στον ουρανό και ψάχνοντας εκεί ψηλά για τα σχήματα των αστεριών.
ΥΓ. Η καταγραφή των νυκτόβιων αρπακτικών γίνεται πρώτη φορά στην περιοχή μας με συστηματικό τρόπο και αποτελεί μέρος της επιστημονικής παρακολούθησης των αρπακτικών πουλιών που υλοποιεί το WWF Ελλάς στο Εθνικό Πάρκο Δαδιάς και την ευρύτερη περιοχή.