Πριν από 6 χρόνια, λάβαμε ένα φαξ από το γραφείο του τότε υπουργού περιβάλλοντος και δημοσίων έργων,  το οποίο μας ανακοίνωνε τα εξής: «με απόφαση του Υπουργού κ. Γ. Σουφλιά, σας χορηγείται ποσό 130.000,00€ (εκατόν τριάντα χιλιάδων ευρώ) για τις δραστηριότητές σας». Το ποσό αυτό, το οποίο θα προερχόταν από τον επί χρόνια αδιαφανώς διαχειριζόμενο και δίχως διαδικασίες λειτουργίας ειδικό λογαριασμό "ΕΤΕΡΠΣ" (Ειδικό Ταμείο Εφαρμογής Ρυθμιστικών και Πολεοδομικών Σχεδίων), ποτέ δεν το είχαμε ζητήσει και προφανώς αρνηθήκαμε να το δεχτούμε. Η σχετική αλληλογραφία είναι στη διάθεση του κάθε ενδιαφερόμενου.

 

Πριν από τέσσερα χρόνια, μας ζητήθηκε από κοινωφελές ίδρυμα να αξιολογήσουμε τις εθελοντικές ομάδες δασοπυρόσβεσης, ώστε να ενισχύσουν τις πραγματικά αξιόπιστες. Με βάση τα αυστηρά κριτήρια αξιολόγησης, "κόπηκε" μια από τις μεγαλύτερες οργανώσεις, ο πρόεδρος της οποίας για πολύ καιρό εξαπέλυε μύδρους εναντίον του WWF Ελλάς. Πρόσφατα, η εμβρόντητη κοινωνία έμαθε από ανακοίνωση της Αστυνομίας πως σχηματίστηκε δικογραφία κακουργηματικού χαρακτήρα εις βάρος του προέδρου και μελών του διοικητικού συμβουλίου της οργάνωσης αυτής,  με σοβαρές κατηγορίες για απάτη εις βάρος του Δημοσίου.Η διαφθορά, η αδιαφάνεια και η έλλειψη λογοδοσίας είναι ο νεοελληνικός κανόνας και όχι η εξαίρεση. Πρωταγωνιστής είναι ένα κράτος που κοιτάει μέσα απο πελατειακές σχέσεις να βολέψει τους δικούς του και να δημιουργήσει σχέσεις εξάρτησης και ελέγχου δικών του μηχανισμών και μαγαζιών. Εκατοντάδες φορείς σφετερίστηκαν τον όρο «μη κυβερνητική οργάνωση-ΜΚΟ», και άνθισαν μέσα σε αυτό το κλίμα. Ο οποιοσδήποτε όμως έμπαινε όλα αυτά τα χρόνια στον ελάχιστο κόπο να ενημερωθεί και να αναζητήσει στοιχειώδη δεδομένα γύρω από τους καταστατικούς σκοπούς, τον τρόπο λειτουργίας αλλά κυρίως τις πηγές χρηματοδότησης αυτών των οργανισμών μπορούσε εύκολα να ξεχωρίσει ποιοι επιτελούν πραγματικά τον κοινωφελή σκοπό που επικαλούνται.   

Είναι κατ"αρχήν θετικό το γεγονός ότι ξύπνησαν επιτέλους ορισμένοι και "ανακάλυψαν" τον τροχό κίνησης των κρατικών χρηματοδοτήσεων προς συγκεκριμένα μαγαζάκια που αυτοπροσδιορίζονται ως ΜΚΟ. Είναι απαράδεκτος όμως ο τρόπος που εξελίσσεται η δημόσια συζήτηση, στιγματίζοντας σαρωτικά την κοινωνία των πολιτών και μετατρέποντας τον όρο "ΜΚΟ" απο τίτλο τιμής σε τιμολόγιο ντροπής.

Τώρα όμως που όλοι ανακάλυψαν πως κάτι σάπιο φύτρωσε στους σκοτεινούς κουμπαράδες των υπουργείων, μπορούμε επιτέλους να ασχοληθούμε με το ουσιαστικό ζητούμενο που είναι η διαφάνεια στις κρατικές χρηματοδοτήσεις και η άπλετη κοινωνική λογοδοσία όσων λαμβάνουν δημόσιο χρήμα;

Στο σημείο αυτό, επιτρέψετε μου να παινέψω το σπίτι μου, ειδικά καθώς το WWF Ελλάς αποδεικνύει στην πράξη ότι η σωστή και διαφανής οικονομική διαχείριση και η λογοδοσία είναι η αδιαπραγμάτευτη βάση για  το κοινωνικά επωφελές έργο που εξ ορισμού καλείται να επιτελέσει κάθε ΜΚΟ. Όλες οι πηγές εσόδων της οργάνωσης, οι συνολικοί οικονομικοί απολογισμοί καθώς και οι εκθέσεις των ορκωτών λογιστών είναι πληροφορίες δημόσια διαθέσιμες στον ιστότοπο μας (www.wwf.gr).

Ειδικά όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις, μέσα στα 20 χρόνια δράσης του WWF Ελλάς μόνο το 0,3% επί του συνόλου των εσόδων έχει προέλθει από κρατικές πηγές. Ποσοστό μικρό, ιδιαίτερα καθώς σε πάμπολλες περιπτώσεις αρνηθήκαμε να μπούμε στον αδιαφανή αυτό χορό των εκατομμυρίων, θίγοντας μάλιστα δημόσια και κατ" επανάληψη το πρόβλημα της αδιαφάνειας και προτείνοντας ριζικές αλλαγές.

Επιστέγασμα όμως τελικά στην ιστορία του WWF Ελλάς είναι η συνολική παρέμβαση στα ελληνικά πράγματα, όπως και κάθε μια από τις δράσεις ξεχωριστά, που αναμφισβήτητα αποτελεί σημαντική συνεισφορά στον αγώνα ζωής για το περιβάλλον και τη βιωσιμότητα στη χώρα μας.

Στη γενικότερη όμως καταχνιά που σκεπάζει τη δημόσια ζωή, σημασία δεν έχει ο λόγος του συνεργάτη, εθελοντή, φίλου κάποιας ΜΚΟ. Ο έλεγχος στα πεπραγμένα και τη λειτουργία από τον κάθε ενδιαφερόμενο πρέπει να είναι επιλογή και να διευκολύνεται από την ίδια την οργάνωση.

Η ύπαρξη ΜΚΟ είναι και δείκτης προβλημάτων σε μια κοινωνία. Ιδεώδης κοινωνία είναι εκείνη που δεν έχει ανάγκη από οργανώσεις, όπως το WWF, καθώς το περιβάλλον θα προστατεύεται όπως πρέπει, ως παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές και ως βάση για την ανάπτυξη, ενώ η φτώχια, οι πόλεμοι και οι κοινωνικές διακρίσεις θα αποτελούν παρελθόν. Απώτερος σκοπός κάθε ΜΚΟ είναι να γίνει αχρείαστη στην κοινωνία. Στον δικό μας όμως πραγματικό κόσμο, που συνταράζεται καθημερινά από κρίσεις, η άνθιση μιας υγιούς και ισχυρής κοινωνίας πολιτών πρέπει να μας αφορά όλους.

Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"



Μοιράσου το με φίλους
 

Σχόλια