Η είδηση της ημέρας είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ΗΠΑ, η Κίνα και ο Καναδάς υποστηρίζουν πλέον ανοικτά την ανάγκη για αναθεώρηση του μακροπρόθεσμου στόχου περιορισμού της ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας των 2^οC στους 1,5^οC, ένα πάγιο, κοινό αίτημα των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων παγκοσμίως.

Πρόκειται για μια ιστορικής σημασίας σύγκλιση των μεγαλύτερων ρυπαντών του πλανήτη με τις Αφρικανικές χώρες αλλά και τα μικρά νησιωτικά κράτη που ξέρουν ότι οτιδήποτε παραπάνω από 1,5 ^οC θα τους εξαφανίσει από τον χάρτη.

Τα καλά νέα άρχισαν να διαφαίνονται από την Κυριακή όταν η Καναδή υπουργός Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής Catherine McKenna υποστήριξε επισήμως σε ένα από τα τραπέζια εργασίας στο Παρίσι αυτόν τον στόχο, εκπροσωπώντας μια χώρα η οποία θεωρείται εχθρός του κλίματος την τελευταία δεκαετία.

Αν καμφθούν οι αντιστάσεις της Ινδίας και της Σαουδικής Αραβίας και ο στόχος αυτός υιοθετηθεί στο τελικό κείμενο συμφωνίας, η ανθρωπότητα θα αναγκαστεί να δεσμευτεί για πολύ πιο δραστικές μειώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από αυτές που ως τώρα έχουν καταθέσει οι χώρες, οι οποίες μας οδηγούν σε τροχιά αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας στους 2,7^οC ως το τέλος του αιώνα. Κατά τους επιστήμονες, περιορισμός ανόδου της θερμοκρασίας στους 1,5^οC απαιτεί απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα ως το 2030.

Επομένως, με αυτήν την κίνηση των 4 ανοίγει ο δρόμος για συμφωνία και στο ζήτημα της περιοδικής αναθεώρησης των στόχων καθώς, με δεδομένο που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή, είναι αδύνατον να επιτευχθεί ο στόχος των 1,5^οC χωρίς πολύ φιλόδοξες αναθεωρήσεις των INDCs πριν το 2030.

Η καμπάνια για το όριο των 1.5C κερδίζει έδαφος στο Παρίσι, με τους υποστηρικτές της να χρησιμοποιούν αυτή τη χειρονομία. Φωτό: Climate Vulnerable Forum

Επίσης, η κίνηση αυτή ενδέχεται να λειτουργήσει ως καταλύτης για το ζήτημα της «διαφοροποίησης», ένα από τα πιο χαρακτηριστικά “buzz words” των Παγκόσμιων Συνδιασκέψεων για το Κλίμα, που σχετίζεται με τον δίκαιο καταμερισμό των βαρών αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής ανάλογα με τις ευθύνες αυτών που την προκάλεσαν. Το θέμα αυτό υπάρχει σε διάφορα σημεία του προσχεδίου της συμφωνίας και αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά αγκάθια των διαπραγματεύσεων στο Παρίσι ως τώρα.

Εκτός από τη διαφοροποίηση, υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα και στα ζητήματα της διαφάνειας και της χρηματοδότησης αλλά για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια οι ενδείξεις ενός breakthrough στην αντιμετώπιση της μεγαλύτερης πρόκλησης του αιώνα, είναι κάτι περισσότερο από αποχρώσες.

Κι όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που το έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Nature ανακοινώνει ότι οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου θα εμφανίσουν κάμψη το 2015, παρά την οικονομική ανάπτυξη, κυρίως λόγω της μείωσης κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων στην Κίνα και της αύξησης της διείσδυσης των ΑΠΕ σε όλο τον κόσμο.   

H ελληνική κυβέρνηση ακούει;